Przegląd nowości

Gdzieś w Europie… albo Manru, cygański Zygfryd

Szczegóły

Opublikowano: czwartek, 22, listopad 2018 17:06

Jak zawsze aktorsko niezawodny był Mariusz Godlewski jako Urok, trzecia kluczowa postać dramatu, choć w śpiewie brakowało niekiedy odpowiedniej nośności. Olga Maroszek jako Matka Ulany urzekała urodą swego mezzosopranu, zwłaszcza, kiedy sięgała do jego ciemnego i głębokiego zaplecza altowego w momentach szczególnego dramatycznego napięcia, oddając rozpacz, a zarazem bezradność kobiety wobec przerastających ją wydarzeń. Pewien wysiłek natomiast towarzyszył artykulacji dźwięków z górnego rejestru, wymagajhących jeszcze dopracowania. 

Znakomicie zaprezentował się w drugim akcie Andrzej Biegun w epizodycznej partii starego Cygana Jagu, w godnym stylu powracając na scenę Opery Krakowskiej. Na słowa uznania zasłużył chór przygotowany przez Jacka Mentla, zwłaszcza w trzecim akcie postawiony wobec nie lada wyzwań, wynikających z polifonicznego potraktowania jego partii.

Nad całością natomiast zdecydowanie czuwał i panował dyrygujący spektaklem Tomasz Tokarczyk. Również debiutujący w ostatnim przedstawieniu Mieczysław Unger poprowadził orkiestrę pewną ręką, z wyczuciem nadając jej grze właściwe natężenie dynamiczne w zależności od charakteru scenicznych sytuacji. Za drugim razem zwróciłem też większą uwagę na wyszukane operowanie światłem, za którego reżyserię odpowiadał Dariusz Pawelec, eksponujący za jego pomocą nie tylko scenę oraz znajdujące się na niej dekoracje i postacie, ale w równej mierze wiążąc je z dominującym w danym momencie klimatem. 

                                                                           Lesław Czapliński

• « poprz.
• nast. »