Przegląd nowości

„Ognisty anioł” Prokofiewa w Opéra de Lyon

Szczegóły

Opublikowano: czwartek, 05, styczeń 2017 12:27

Mroczną wizję Benedicta Andrewsa ożywiają jedynie żywe kolory barwnych kostiumów (Victoria Behr), jak w przypadku różowego swetra Renaty, znaku wewnętrznego rozdarcia bohaterki pomiędzy dzieciństwem i obcym jej światem dorosłych.

Podobnie ubrane są otaczające ją sobowtóry: dziewczynki i nastolatki przywołujące prześladujące bohaterkę wspomnienia. Później pojawia się również czerwień krwi, kiedy Henryk rani Ruprechta, a zwłaszcza w pełnym przemocy epizodzie, podczas którego Renata wycina sobie nożem na klatce piersiowej krzyż, jednoznaczny stygmat ofiary.

W tej bezustannie przykuwającej uwagę, pozornie minimalistycznej, a jednak złożonej i wielowymiarowej inscenizacji tempo akcji, szybkość scenograficznych zmian oraz swoista choreografia scen indywidualnych i zbiorowych pozostają w idealnej synchronizacji z rytmem muzyki, co w rezultacie doprowadza widza do rodzaju magicznej hipnozy. Magiczny jest też widok świetlnego kręgu, ułożonego na obrotowej scenie z małych lampek i wywołującego taniec cieni, oraz fascynująco prowadzona przez Diego Leetza reżyseria świateł, zaskakująca mocno kontrastowanymi atmosferami.

• « poprz.
• nast. »