GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowości55. Muzyczny Festiwal w Łańcucie
Strona 5 z 8
W chopinowskim Nokturnie H-dur nr.1 zachwyciła precyzją, łatwością i delikatnością w wykonywaniu najbardziej karkołomnych przebiegów. Jej gra była subtelna, śpiewna, marzycielska, dźwięk klarowny i czysty. W Sonacie fortepianowej h-moll nr.3 Chopina pokazała, że umie myśleć o utworze wirtuozowsko, szeroką linią, zróżnicowaną wewnętrznie, od stalowego forte, po najcichsze piano, nadając jej własną dramaturgię zwieńczoną energetycznym finale.
W Balladach Brahmsa: d-moll nr.1, D-dur nr.2, h-moll nr.3 i H-moll nr.4, ujawniła wysmakowanie i stylowość, ciekawie łącząc je z drapieżnością i gwałtownością. Sonatę fortepianową B-dur Mozarta zaproponowała w najczystszej formie, z wielką dbałością o najmniejsze niuanse. Wysyłając słuchaczom czytelnie sygnał, że nie stara się być nowatorką, lecz wierną Mozartowi, bowiem zdaje sobie sprawę z jego geniuszu. Grając ten utwór, błyskotliwie osiągała efekt kontrastu pomiędzy szybkimi fragmentami utrzymanymi w dużej dynamice, a bardziej wyciszonymi. W szybkich odcinkach ujawniała drapieżność i świetną technikę, w wolnych subtelnie opóźniała tempo uważnie wsłuchując się w każdy dźwięk. Można było podziwiać, jak bardzo jej kunszt wykonawczy jest podbudowany warsztatowym opanowaniem fortepianu. A także we wszystkich wykonaniach czystość tonu, klarowność, piękny dźwięk płynący plastycznie z jej ręki na klawiaturę i prosto do świadomości słuchaczy, uczuciowe przymglenie i wykwintność. |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |