Przegląd nowości

Włosi w fabryce snów

Szczegóły

Opublikowano: czwartek, 01, wrzesień 2016 11:48

Oto bowiem francuski reżyser Robert Carsen rozpoczyna pierwszy akt projekcją ujęcia z klasycznego westernu Johna Forda: „Miasto bezprawia”, który obserwują stłoczeni przed ekranem górnicy, a pogoń za Ramerrezem z II aktu łączy z sekwencjami filmowymi pokazującymi pędzących jeźdźców z John Waynem na czele. Uczęszczany przez owych górników bar La Polka przybiera wygląd słynnego saloonu Buffalo Bill’s przy parku Yellowstone, zaś większość scen miłosnych rozgrywana jest na tle ogromnego zdjęcia panoramy ulubionego przez Johna Forda Monumentu Walley, położonego w rezerwacie Indian Navajo.

Wreszcie, w finale, Minnie ukazana jest jako zstępująca z ekranu gwiazda hollywoodzka, pod której wrażeniem górnicy ustawiają się w kolejce do kasy kina, aby obejrzeć film właśnie z nią w roli głównej.

Trudno odmowić tej wizji atrakcyjności i walorów plastyczno-wizualnych, wszak jej dosadna ilustracyjność i nagromadzenie powielanych już wielokrotnie pomysłów mocno rozczarowuje, tym bardziej, że Carsen zdążył nas już od dawna przyzwyczaić do niezwykle twórczych, emanujących polotem i artystyczną wyobraźnią dokonań. Jedynym przebłyskiem wybitnego przecież talentu reżysera jest tutaj zakomponowanie części aktu drugiego w estetyce nasuwającej nieodparte skojarzenia – ze względu na  czarno-białą tonację barw, krój strojów (Petra Reinhardt) i zwłaszcza klimat wyczuwalnego napięcia - z kultowym arcydziełem kina niemego: „Wicher” Victora Sjörstroma z 1928 roku. Tym bardziej zatem szkoda, że tego autentycznego natchnienia nie wystarczyło na całe przedstawienie.

                                                                                 Leszek Bernat

• « poprz.
• nast. »