Przegląd nowości

„Peleas i Melizanda” Debussy’ego w Opéra de Toulon

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 01, luty 2016 07:06

Zaraz po prapremierze Peleasa i Melizandy Debussy’ego jeden z francuskich krytyków napisał, że „jest to opera, która wzbrania się przed tym, aby być całkowicie operą. Rozgrywa się ona bowiem pomiędzy ziemią i morzem, lasem i jeziorem, pomiędzy śpiewem i prozą, teatrem i jego nieobecnością”. Trzeba przyznać, że rzeczywiście, aby powstało tego typu dzieło potrzebne było spotkanie pragnącego zerwać z tradycją liryczną kompozytora z inspirującym go tekstem. Claude Debussy dwukrotnie zwracał się do Maeterlincka, belgijskiego dramaturga, urodzonego w tym samym roku co on, o pozwolenie na adaptację jednego z jego utworów.

Dwukrotnie też otrzymywał negatywną odpowiedź. Kiedy jednak wreszcie Maurycy Maeterlinck przystał na ubranie w szatę dźwiekową dramatu „Peleas i Melizanda”, Debussy natychmiast przystąpił do pracy, a to idealne stopienie w jedną całość estetyki reprezentującego symbolizm tekstu z wrażliwością i niebywałym talentem muzyka-impresjonisty zaowocowało poruszającym arcydziełem. Kompozytor już od dawna marzyl o pozbawionym schematów oraz historycznych i geograficznych realiów tekście i to właśnie w Maeterlincku odnalazł „poetę idealnego”. Dojrzał w nim „tego, który nie wypowiadając niczego dosłownie, lecz zaledwie sugerując, pozwoli mi zaszczepić moje marzenie na jego marzeniu, który wymyśli postacie wymykające się prawom czasu i miejsca, który wreszcie nie narzuci mi despotycznie konkretnych scen”. W ten sposób powstało niepodobne do żadnego innego dzieło, w którym muzyka użycza swojej ekspresji słowu, zarazem je pogłębiając, podczas gdy emocje wyłaniają się z ciszy, do której zarówno Maeterlinck, jak i Debussy, przywiązywali tak dużą wagę. 

• « poprz.
• nast. »