Łódzkie debiuty choreograficzne

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 15, luty 2021 07:24

Pietras Sławomir

W Teatrze Wielkim w Łodzi pojawiło się dwóch młodych tancerzy, którym dano szansę zaistnienia jako choreografom. Tylko nieliczni mogą otrzymać taką propozycję. Zwłaszcza gdy szef baletu nie jest choreografem (Dominik Muśko), dyrektor teatru dostrzega potrzebę promowania utalentowanej młodzieży (Dariusz Stachura), a debiuty choreograficzne są produkcjami znacznie tańszymi, niż na przykład Aida czy Romeo i Julia.

Bogata w wydarzenia przeszłość łódzkiego Teatru Wielkiego zna trzy takie przypadki. W roku 1974 Tomasz Gołębiowski, młody solista baletu i jeszcze wówczas młodszy małżonek Ewy Wycichowskiej zadebiutował w Wieczorze Baletowym, prezentując choreografie do Czterech esejów Tadeusza Bairda i Dramatic story Kazimierza Serockiego. Zapowiadało to rozwój jego choreograficznej kariery, która niestety gdzieś utknęła i znikła.

Natomiast Ewa nie przerywając kariery primabaleriny otrzymała pierwsze propozycje samodzielnej twórczości. Wywiązała się z nich nadzwyczajnie, zarówno w Łodzi jak i później w Poznaniu. Jej młodszy kolega i partner sceniczny Krzysztof Pastor po kilku sezonach tańczenia w Łodzi wyjechał za granicę i namówiony przeze mnie przywiózł w roku 1987 na Łódzkie Spotkania Baletowe swą pierwszą choreografię i odniósł sukces. W ten sposób zachęcony, postanowił zrobić międzynarodową karierę również jako choreograf. I zrobił!

Od tego czasu minęło ponad 30 sezonów. W Teatrze tym w międzyczasie próbowali sztuki choreograficznej Kazimierz Wrzosek, Maria Wójcicka, Czesław Bilski, Roman Komassa, Sławomir Woźniak i Aleksandra Stanisławska. Ale ich debiuty nie miały niestety dalszego ciągu. No, może poza Woźniakiem (Tylko miłość, Taniec według mężczyzn, Paw i dziewczyna, Coppelia, Dziadek do orzechów), który w sztuce tańca odnosi sukcesy we wszystkim czego się dotknie (baletowe gwiazdorstwo, konkursy, choreografie, pedagogika, a nawet płodzenie udanych baletowych potomków!).

Kilka dni temu do Łodzi zwabiła mnie wiadomość o Wieczorze Debiutów Choreograficznych złożonym z dwóch części, z których jedna nosi tajemniczy tytuł Hubris, a druga jeszcze bardziej obcojęzycznie Face the truth.

• « poprz.
• nast. »