Od Traviaty do Butterfly

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 30, marzec 2020 06:57

Pietras Sławomir

Obie te role miała w swym repertuarze Teresa Żylis-Gara. Z tego co wiem, Traviatę śpiewała w Hamburgu, a Madama Butterfly w Nowym Jorku. Zanim jeszcze rozpoczęła karierę światową, widziałem ją i słuchałem jako Cho-cho-san w telewizyjnej transmisji z Opery Krakowskiej. Byłem jeszcze gimnazjalistą i z emocji dostawałem wtedy wypieków na różnych częściach ciała.

Zupełnie niedawno Aleksandra Kurzak, nasza najsilniej świecąca gwiazda na firmamencie światowej wokalistyki, również postanowiła zmierzyć się z wyczynem zaśpiewania obok salonowej Traviaty, japońskiego arcydzieła Giaccomo Pucciniego. Po fatalnym zachowaniu się obecnych decydentów Teatru Wielkiego w Poznaniu, gdzie planowane było to wydarzenie, zaprezentowała swą Butterfly na kilkutysięcznym plenerze w Warszawie i odniosła spektakularny sukces.

Jeśli po epidemii koronawirusa teatry operowe wznowią działalność, Joanna Woś będzie trzecią śpiewaczką wśród gwiazd związanych z moimi dyrekcjami, która pokona amplitudę problemów wokalnych, interpretacyjnych i wyrazowych związanych z jednoczesnym byciem liryczno-koloraturową Violettą (w czym jest bezkonkurencyjna) i liryczno-dramatyczną Panią Motyl, co wymaga skrajnie przeciwnych środków wyrazu wokalnego i aktorskiego, niż dotychczasowe Rozyny, Królowe Nocy, Gildy, Adiny, Łucje, Elwiry (Purytanie), Noriny czy Olimpie. Ukoronowaniem dokonań tej najwybitniejszej obecnie gwiazdy operowej w Łodzi  byłaby niewątpliwie partia tytułowa w operze Vincenzo Belliniego Norma. Być może będzie to możliwe, skoro teraz rządzą tam tenorzy, z których jeden jest nawet  wybitny.

A które z moich niegdysiejszych sopranów – spytacie – miały również w repertuarze Traviatę i Madama Butterfly? A więc Ewa Karaśkiewicz, role te przygotowała i zaśpiewała z sukcesem w Operze Śląskiej, zanim zwabiliśmy ją do Łodzi, gdzie pozostała na dobre i na złe. Poza tym Joanna Cortés, która Butterfly śpiewała zarówno w Łodzi i w Warszawie, jak i Narodnim Divadle w Pradze. Natomiast Violettę przygotowała na życzenie Adama Hanuszkiewicza, gdy reżyserował Traviatę w Operze Wrocławskiej.

Wszystko to świadczyło, świadczy oraz świadczyć będzie o poziomie i pozycji polskiej sztuki operowej w kraju i na świecie, a nie wywracanie do góry nogami operowych arcydzieł przez niektórych – pożal się Boże – rodzimych kombinatorów.

                                                             Sławomir Pietras

• « poprz.
• nast. »