Burmistrz pechowy dla Kiepury

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 30, maj 2016 08:13

Pietras Sławomir

Niemal natychmiast po tłumnym pożegnaniu Jana Kiepury na Powązkach w roku 1966 nastąpił zgoła irracjonalny nawrót jego wręcz kultowej popularności. Do jej podtrzymywania walnie przyczynił się Bogusław Kaczyński. Wydał szereg publikacji, objechał ze świetnym monodramem niemal cały kraj i wiele ośrodków polonijnych, prezentując opowiadanie o chłopcu z Sosnowca, przeplatane historycznymi nagraniami. Wreszcie przez 28 lat kierował Festiwalem im. Jana Kiepury w Krynicy, z profesjonalizmem i fantazją planując poszczególne edycje, propagując je w mediach i interesująco prowadząc koncerty, spektakle oraz spotkania z wybitnymi artystami. Z lokalnego konkursu wokalnego, przekształcił tę imprezę w międzynarodową manifestacje artystyczną, transmitowaną w radiu i telewizji, tłumnie odwiedzaną przez melomanów i turystów.

Przyczyną odejścia Bogusława Kaczyńskiego z Festiwalu Kiepurowskiego była agresywna postawa Dariusza Reśko, nowego wówczas burmistrza Krynicy, któremu widać za mało było splendoru, że może starać się o pieniądze i współorganizować to wielkie coroczne wydarzenie, jakże wspaniale promujące Krynicę dzięki talentowi Kaczyńskiego i jego wspaniałych artystów, a nie fałszywym ambicjom ingerowania w materię artystyczną, pieniądzom i bezrozumnemu tupetowi burmistrza.

W dwa lata później pan burmistrz przepędził z kierowania Festiwalem pewną wcześniej zaangażowaną przez siebie gminną śpiewaczkę. Ale nie dlatego, że dokonał niewłaściwego wyboru, ale za to, że się gminnej władzy sprzeciwiała. Wreszcie agresywny władca Krynicy wpadł na pomysł mogący Festiwalowi Kiepurowskiemu zapewnić pomyślność na długie lata. Zaproponował mianowicie opiekę artystyczną tego przedsięwzięcia Operze Krakowskiej, a dyrekcję artystyczną powierzył Bogusławowi Nowakowi – jej dyrektorowi.

Wprawdzie dyr. Nowak nie był gwiazdą telewizyjną, ani gminną śpiewaczką, ale za to kierując niegdyś Krakowskim Ośrodkiem Telewizyjnym posiadał odpowiednie kontakty z mediami, impresariami i wszechstronne rozeznanie w dziedzinach, na których opierała się przedwojenna kariera patrona festiwalu. Poza tym posiadając w swym zasięgu bazę teatralną z orkiestrą, chórem, baletem, zespołami technicznymi i organizacyjnymi, mógłby – minimalizując koszty – poszybować z tym kiepurowskim przedsięwzięciem jeszcze nawet wyżej i szerzej niż zlekceważony, choć legendarny Bogusław Kaczyński.

• « poprz.
• nast. »