Chciałbym, abyście to przeczytali

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 19, grudzień 2022 06:55

Pietras Sławomir

Od kilkudziesięciu lat Stefan Drajewski, znany poznański recenzent operowo-musicalowo-baletowy komentuje i przekazuje swe wrażenia z tego rodzaju wydarzeń, głównie poznańskich. Ich zbiór otrzymał tytuł Z dziesiątego rzędu, ponieważ Drajewski w Gmachu pod Pegazem ma stałe miejsce w tym rzędzie pod nr. 15 i niezmiennie stamtąd to wszystko obserwuje. Wydanie jego wnikliwych i kompetentnych krytyk zawdzięczamy Pani Rektor prof. dr Hannie Kostrzewskiej, która dba o dokumentowanie osiągnięć poznańskiej muzyki i jej instytucji.

Długo by pisać o recenzjach Stefana Drajewskiego, jego poglądach, wiedzy, doświadczeniu i odwadze w formułowaniu myśli. Wreszcie o gustach artystycznych, od czego w dużym stopniu zależy kształt publikacji. Recenzje te dotyczą głównie premier w Teatrze Wielkim, Teatrze Muzycznym i Polskim Teatrze Tańca.

Pozostawiając przyjemność czytania tych refleksji i sugestię, aby podobne zbiory publikacji wydawać w innych muzycznych ośrodkach powiem tylko, że najczęściej – w tonacjach pozytywnych – przewijają się tam nazwiska następujących artystów: Andrzej Adamczak, Emil Wesołowski, Ewa Wycichowska, Jaromir Trafankowski, Barbara Kubiak, Roma Jakubowska-Handke, Conrad Drzewiecki, Paweł Mikołajczyk i Paweł Malicki. Nie oznacza to, że Drajewski wszystko i wszystkich chwali. Ale z jego krytyk w wielu przypadkach przebija dogłębność, a zawsze rozwaga i uczciwość.

Pod każdym względem rzadkie, wnikliwe i pasjonujące są Portrety kobiet niezwykłych. Skandalistki, damy, emancypantki na dziełach sztuki. Jest to najnowsza książka Stefanii Lazar, z profesji historyka i muzealnika. Postać ta jest mi bliska, ponieważ jako rodowita zagłębianka mieszka w Będzinie, gdzie pracuje i tworzy, patrząc codziennie na Czarną Przemszę, przepływającą przez naszą rodzinną Brzozowicę. 

Stefania w swej pasjonującej książce zajęła się Isabellą de’Medici (Niepokorna Medyceuszka), Juliettą Récamier (Madame niezdobyta), Anną z Kleve (Odprawiona żona), Agnès Sorel (Nieświęta madonna), Cesarzowa Teodora (Prostytutka na szczycie), Georgianą Cavendish (Żona modna), Elisabeth-Luise Vigée-Labrun (Malarki portret własny), Simonettą Vespucci (Niezrównana), Seymour Worsley (Skandalistka z przymusu) i Małgorzatą Tyrolską (Gęba jak kieszeń).

• « poprz.
• nast. »