GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościPojętny uczeń Moniuszki
Strona 2 z 3
Kolejną pozycją programu była II Symfonia c-moll Elegijna, w której odzywają się rozmaite motywy i ślady upodabniające to dzieło do innych. Tutaj nerwowa zmienność temp i dynamiki poszczególnych fragmentów nasuwała skojarzenia z II Symfonią Sibeliusa. To zapewne wpływ nadawanej w tym samym dniu w radiowej „dwójce" wspaniałych wykonań dzieła w programie Duża czarna.
Budowa czteroczęściowa Drugiej Noskowskiego w zasadzie tylko w III części Elegia Andante molto sostenuto, odpowiadała tytułowemu zamyśleniu i nostalgii. Mimo molowej tonacji utwór raczej przybierał nastroje żywsze, dziarskie, albo patetyczno-tragiczne.
Mniej było pokrewieństw z Moniuszkowskim śpiewnym melodyzmem, a przez użycie sporego aparatu sekcji blachy bliżej było tu do Dworzaka, Brahmsa czy wreszcie Sibeliusa. I tu znów zaskakujący wyda się finałowy kilka razy powtarzany głośny chorał blachy zaczynający się niemal tak samo, jak Hymn Ukrainy (1864 – Mychajło Werbycki), zagrany przez Sinfonię Iuventus na początku koncertu. Werbycki – Noskowski – mogli się na siebie natknąć we Lwowie. Ten aspekt jest jednak zaskakujący tym bardziej, że nasi muzykolodzy dopatrzyli się w tej części Finale-Poco adagio-Moderato misterioso ukrytego i mocno zakamuflowanego cytatu z Mazurka Dąbrowskiego – pamiętajmy, że dzieło ukończono w 1879 roku. |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |