GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościRacine i Rossini i co z tego wynikło?
Strona 2 z 3
We wznowieniu opery na festiwalu Rossiniego w rodzinnym Pesaro w rolach tych wystąpiły śpiewaczki obdarzone wyjątkowymi osobowościami artystycznymi: Montserrat Caballé i Marilyn Horne. Zwłaszcza kontralt Aurory Faggioli i koloratury w jej ujęciu wydały mi się nieco bezbarwne w zestawieniu z dysponującymi niegdyś tą odmianą głosu z prawdziwego zdarzenia Ewą Podleś i Bożeną Zawiślak, w swoim czasie wykonującymi zresztą ten repertuar (Cyrulik sewilski, Kopciuszek, Semiramida Rossiniego). Jako Pyrrus wystąpił hiszpański tenor Moisés Marin.
Posiada on wartościowy głos, zwłaszcza w średnicy nośny, o pełnym i wyrównanym brzmieniu. Tak naprawdę rozśpiewał się dopiero w concertatach, choć wyprawy do oktawy dwukreślnej, w której tony obfitują partie pisane przez Rossiniego, wydawały się wymuszone, przeciwne naturalnym warunkom wokalnym artysty.
Jeśli nawet pozostawały poprawne intonacyjnie, to wskutek dynamicznego natężenia tembr przybierał przykre zabarwienie. Natomiast nie miał z tym najmniejszych problemów kongijski (zairski) śpiewak Patrick Kabongo w roli Orestesa, operujący lekkim tenorem typu di grazia, swobodnie otwierającym się na górny rejestr. Ponadto atutem artysty jest opanowane wyczucie stylu epoki. Dał się już z tych stron poznać krakowskiej publiczności jako Robert Leicester w przedstawionej w zeszłym roku innej operze Rossiniego – Elżbieta, królowa Anglii. Godnego siebie partnera znalazł w osobie Chińczyka Chuana Wanga, wcielającego się w jego scenicznego przyjaciela Pyladesa, co ujawniło się w ich duecie Ah! come nascondere la fiamma vorace. |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |