GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościKto lepszy? Hugenoci czy katolicy?
Strona 3 z 4
Później jednak to właśnie oni swoimi surowymi wypowiedziami zaostrzają konflikt, który prowadzi do ostatecznego dramatu. Choć królowa Małgorzata i hrabia Nevers są zwolennikami zgody i zbratania – temu mają służyć dwa mieszane małżeństwa – tu jednak wszystko się kończy krwawą jatką, którą reżyser przedstawia brutalnie choć symbolicznie. Poprzeczka artystyczna spektaklu została postawiona bardzo wysoko. Dekoracje i kostiumy są właściwie w dwóch kolorach, złotym i czarnym.
Protestanci mają czarne stroje i czarne cylindry, katolicy złote zbroje rycerskie. Złoto-czarne są też ściany pałaców – to projekt Pierre-André Weitza. Absolutnie wzorcowo pełni swoją rolę dyrygenta Evelino Pido (11 lat temu batutę dzierżył Marc Minkowski). Oryginalną, mechanistyczną choreografią zainteresował w tańcu cygańskim Daniel Izzo. Wspaniałymi, mocnymi głosami dysponuje chór, zwaszcza jego męska część (kierownik chóru Emmanuel Trenque), ale to oczywiście nie zmienia faktu, że wszystko opiera się muzycznie na głosach solistów.
Tutaj królują głosy żeńskie, trzy bardzo dobre, elastyczne, dobrze sobie radzące z koloraturami soprany. Najbardzie popisową rolę kompozytor powierzył Małgorzacie de Valois, którą wykreowała urodziwa Holenderka Lenneke Ruiten. Zaledwie jeden czy dwa wysokie tony można było określić jako zbyt forsowne. Ważną, choć mniej forsowną rolę pełni paź królowej Urbain – Ambroisine Bré, która w internecie jest prezentowana jako mezzosopran, jednak wolumen głosu wskazywał raczej na bogatszy sopran. |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |