GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościSpektakularny powrót „Huldy” urodzinowym prezentem dla Césara Francka
Strona 4 z 4
Świetnie brzmią głosy mających niestety krótkie interwencje mężczyzn: Artavazd Sargsyan (Eyrick), Guilhem Worms (Thrond), Sébastien Droy (Eynar) i François Rougier (Gunnard) oraz Matthieu Toulouse (Arne / herold). Jak zawsze Chór Kameralny z Namur imponuje zbiorową muzykalnością i pięknym, wyrównanym brzmieniem, co ze względu na jego liczne interwencje podnosi atrakcyjność całego wykonania. W pozostającej pod wyraźnym wpływem Wagnera (na przykład towarzyszące duetowi miłosnemu – jak w Tristanie i Izoldzie – instrumenty dęte) partyturze Francka słychać też nawiązania do stylu Griega czy Debussy’ego.
Cała struktura dramaturgiczna Huldy wzoruje się jednak na francuskiej grand opéra, na co chociażby wskazuje niezwykle rozbudowany (trochę spowalniający narrację) i fantastycznie zorkiestrowany balet elfów i wodników z początku czwartego aktu. Trwająca blisko trzy godziny Hulda zawiera wiele oczarowujących wyjątkowym pięknem epizodów. Trudno na przykład nie poddać się powabowi i nastrojowości takich fragmentów jak: prolog pierwszego aktu, duety miłosne z trzeciego i czwartego aktu, wspomniany balet czy preludium epilogu.
Orchestre Philharmonique de Liège bezbłędnie się odnajduje w muzycznym świecie Césara Francka, również dzięki zdobytemu już wcześniej doświadczeniu (nagrywała już czterokrotnie jego Symfonię d-moll). Stojący teraz na jej czele Gergely Madaras porywa cały zespół wykonawczy i publiczność swym udzielającym się entuzjazmem, wyrazistością gestów i podkreślaniem wartkiego rytmu muzycznej opowieści. Młody węgierski dyrygent uwypukla wszelkie kontrasty i szczegóły, wydobywa linie kompozycyjne i mistrzowsko niuansuje dynamiczne i rytmiczne detale. A jako niezrównany kolorysta hipnotyzuje też słuchaczy olśniewającymi barwami bajecznie tkanej szaty dźwiękowej. Teraz pozostaje mieć tylko nadzieję, że tak elektryzujące wskrzeszenie zbyt długo ignorowanej partytury zamieni się w szansę dla scenicznego zaistnienia dzieła Francka w repertuarze teatrów operowych. Leszek Bernat |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |