Przegląd nowości

Wina Puszkina, który z grobu powstał

Szczegóły

Opublikowano: czwartek, 25, listopad 2021 08:33

Na dodatek młodego artystę cechują naturalne predyspozycje aktorskie, dzięki którym nie stroi miny jak wielu jego kolegów na scenie operowej, lecz znajduje odpowiednie wyrazy dla unaocznienia uczuć postaci. A opera Nikołaja Rimskiego-Korsakowa jest jedną z pierwszych tzw. oper literackich, a więc wykorzystujących w charakterze libretta gotowy tekst istniejącego dramatu.

W tym przypadku Aleksandra Puszkina, który dostarcza wykonawcom wielu okazji dla rozegrania sugestywnych sytuacji scenicznych. Skądinąd od początku role są rozdane za sprawą symbolicznych kostiumów Bożeny Pędziwiatr: utrzymanego w czerni w przypadku pierwszego, a bieli drugiego.

Partytura Rimskiego-Korsakowa w niewielkim stopniu odwołuje się do muzyki z epoki, poprzestając na nielicznych cytatach z Mozarta i to niekiedy w zniekształconej formie jak w przypadku niewidomego skrzypka (niema postać, która w omawianym przedstawieniu wydaje się nie tylko niepełnosprawna pod względem ślepoty, ale i stanu umysłu), w przeciwieństwie do autora Don Giovanniego, który przywoływał w nim własne utwory (Wesele Figara) oraz sobie współczesnych (Vicente Martina y Solera). Podczas obydwu premierowych wieczorów wystąpiły dwa różne składy akompaniującego zespołu instrumentalnego. Za pulpitem dyrygenckim stanął natomiast dawno w Krakowie niewidziany Kai Bumann, dyrektor artystyczny Opery Krakowskiej w latach 1997-1998.

                                                                    Lesław Czapliński

• « poprz.
• nast. »