Przegląd nowości

Henryk Konwiński – jubileusz w Operze Śląskiej w Bytomiu

Szczegóły

Opublikowano: czwartek, 25, listopad 2021 22:16

Rozmowy prowadziły z nim dwie panie. W pierwszej części – baletowej – rewelacyjna Joanna Sibilska, dziekan Wydziału Baletu Uniwersytetu Muzycznego im Fryderyka Chopina w Warszawie, której kompetencja, elegancja i wdzięk dorównywały klasą bohaterowi (w dodatku było to „nagłe zastępstwo” wobec choroby przewidzianego w programie Sławomira Pietrasa). W drugiej – operowej – niestety nieco nieporadna, chociaż pełna dobrych chęci i mająca w dodatku niewdzięczne zadanie zapowiadania przemówień licznych gości składających gratulacje, redaktorka lokalnej telewizji, Violetta Rotter-Kozera.

Nie będę wymieniał wszystkich utworów i wykonawców, których nie bez powodu zaprosił Henryk Konwiński. Ale muszę napisać, że wśród księżnych i książąt opery i baletu pojawiła się KRÓLOWA: Grażyna Brodzińska, która pieśnią o Wilii z Wesołej wdówki, a potem zaśpiewanym z Feliksem Widerą duetem Usta milczą, dusza śpiewa z tejże operetki Lehára porwała publiczność do istnego szału owacji, jak najbardziej zasłużonych.

I niemożliwe byłoby nie wspomnieć o wspaniałym, pełnym pikanterii i wdzięku występie aktorsko-wokalnym, niby improwizowanym, ale świetnie przemyślanym, Joanny Kściuczyk-Jędrusik, zwieńczonym „arią ze śmiechem” z operetki Perichola Offenbacha z odpowiednio dowcipnie dostosowanym do okoliczności tekstem. Istne cudo! Dyrygował mistrz Tadeusz Kozłowski. Trzeci wieczór: balet Don Kichot Ludwiga Minkusa w choreografii Henryka Konwińskiego z udziałem Liliany Kowalskiej, która opracowała choreografię Driad (snu Don Kichota) oraz przekaz pas de deux według Mariusa Petipy, mnie osobiście dostarczył największych wzruszeń.

• « poprz.
• nast. »