GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościUpiorna babcia
Strona 2 z 2
Może to przypadek, ale w spektaklu są też sekwencje bardzo aktualne, czy też uaktualnione, dokładnie trafiające w bieżące wydarzenia. We fragmencie zaczerpniętym z Sonaty jesiennej matka – pianistka tłumaczy córce charakter kompozytora Fryderyka Chopina (był wrażliwy, ale nie czułostkowy i sentymentalny) co świetnie pasuje do toczącego się właśnie w Warszawie XVIII Konkursu Chopinowskiego.
Natomiast w finałowym dialogu Karin i Tomasza na temat losu niekochanych dzieci padają sformułowanie jakby wyjęte ze społecznej debaty na temat uchodźców z Białorusi i umierających dzieci pozostawionych w nocy, na zimnie, w lesie.
W spektaklu poza dwoma fragmentami przesadnie głośnymi i dudniącymi, są też stanowiące podkład muzyczny motywy z kościelną muzyką organową (być może Bacha), jest fragment Fantazji fortepianowej Mozarta (zresztą zapowiedziany przez prezentera radiowego) i oczywiście, zgodnie ze scenariuszem Sonaty jesiennej fragment Chopinowskiego Preludium op. 28 nr 2 – najsmutniejszego z tego cyklu. Bergman zwykle dbał o to, by muzyka towarzysząca jego filmom była z najwyższej półki. Jest w spektaklu zawarta również główna Bergmanowska idea egzystencjalna nadająca się do zastosowania w każdych warunkach historycznych i w każdej przestrzeni geograficznej. Dowodzi on, że brak miłości oznacza duchową śmierć człowieka i prowadzi do piekła dręczącej go samotności. Jedyną szansą ratunku, ocalenia człowieczeństwa jest pojednanie z bliźnim, jest obecność kogoś bliskiego. I do takiego wniosku stara się też nas dowieść spektakl Teatru Powszechnego. Joanna Tumiłowicz |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |