GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowości„Madama Butterfly” w Opéra du Rhin w Strasburgu
Strona 4 z 5
Niejako przy okazji uświadamiamy też sobie, że Maiko przeżywa kryzys w swoich relacjach z mężem i synem, a ponadto, że jej ojciec nie zginął w wypadku samochodowym, jak do tej pory myślała, lecz że popełnił samobójstwo, tak jak Butterfly. W trakcie prób Maiko Nakamura niespodziewanie znika, gdyż po raz pierwszy od trzydziestu lat wraca w tajemnicy do rodzinnej Japonii, żeby odnaleźć tam grób swoich dziadków. Po powrocie do Strasburga popada w jeszcze głębszy kryzys i na tydzień przed premierą popełnia w teatrze samobójstwo.
O tym wszystkim dowiadujemy się zaś z wyświetlanych nad sceną przez niemalże cały czas trwania przedstawienia napisów i właśnie w tym tkwi słabość omawianej realizacji. Owe napisy nie tylko rozpraszają widza, odrywając jego uwagę od rozgrywających się na scenie wydarzeń, ale także - co gorsza - nie pozostają na ogół w żadnym związku z tekstem libretta i narracją muzyczną. W dodatku nie bardzo wiadomo, czemu taka zagmatwana sytuacja teatralna ma służyć, bo przecież w niczym nie wzbogaca naszego odbioru rzeczonego dzieła.
(Znacznie bardziej przekonujące okazało się dwa lata temu zrealizowane przez Pensottiego na tej samej scenie przedstawienie Beatrix Cenci Alberto Ginastery). Mocną stroną spektaklu jest natomiast urzekająca surowym pięknem i czytelną symboliką scenografia Mariany Tirantte, zjawiskowo podświetlana przez Alejandro Le Roux. Ideę oderwania się protagonistki od źródeł swojego pochodzenia i utraty punktów odniesienia przywołują dwa usytuowane z boku sceny uschnięte pnie oraz zawieszone na wysokości do góry nogami drzewo. |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |