Przegląd nowości

Pokochał muzykę polską – 340. rocznica urodzin Georga Philippa Telemanna

Szczegóły

Opublikowano: środa, 17, marzec 2021 15:55

Zmieniły się  poglądy estetyczne i jakkolwiek Ludwig van Beethoven wyraźnie dawał do zrozumienia, że źródła inspiracji i realizacji  dzieła muzycznego należy szukać w sferze pozamuzycznej (naturze, przeżyciach psychicznych), muzyków-teoretyków XIX wieku raziło obfite w wielu utworach Telemanna malarstwo dźwiękowe, czasem ocierające się o trywialność. Zapominano, że w XVIII wieku żywa była teoria afektów. Panował pogląd, że„sztuka może być pojmowana jako naśladownictwo leżących poza nią podmiotów” i dopiero wyemancypowanie się muzyki jako sztuki autonomicznej spowodowało szerzenie się „pogardy” dla malarstwa dźwiękowego. Głosy krytyki padały zwłaszcza w drugiej połowie XIX wieku, przyczyniając się w znacznej mierze do umniejszania znaczenia Telemanna, a w rezultacie do zapomnienia jego dorobku.

Nieprzychylne opinie zrewidowano na przełomie XIX i XX wieku. Pozycja, jaką dziś zajmuje Georg Philipp Telemann w historiografii muzycznej oraz praktyce koncertowej wprawdzie nadal ustępuje tej, jaką zapewnili sobie już dawno dwaj wspomniani mistrzowie baroku muzycznego, J.S. Bach i G.F. Haendel, nie dzieli go jednak od nich utrwalona przez ponad sto pięćdziesiąt lat jakościowa przepaść. Ogólny rozkwit zainteresowania muzyką „dawną” po drugiej wojnie światowej – w tym pojęciu mieści się muzyka G. Ph. Telemanna – spowodował powstanie wielu zespołów muzyki „dawnej” i dał silny impuls dla muzykologicznych poszukiwań i badań, a w rezultacie dla nowych edycji dzieł komunikatywnego kompozytora.  W Polsce pozostała nieco w tyle edycja publikacji, których zadaniem jest upowszechnienie wiedzy o kompozytorze i jego dziele. Jest to o tyle zaskakujące, że biografia kompozytora zawiera ważny dla nas epizod, a kompozycje Telemanna w wielu wypadkach odwołują się do muzyki polskiej.  Kompozytor kilkakrotnie zmieniał miejsce swej aktywności (Lipsk 1701-1705, Żary 1705-1708, Eisenach 1708-1712, Frankfurt n/M `1712-1721, Hamburg 1721-1767). 

• « poprz.
• nast. »