GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościŚpiewanie obrazowe
Strona 5 z 7
Technicy wizualni potrafili poruszyć zastygłe w odrętwieniu postacie, chwieją się żagle, łódź się kołysze a my przenosimy się do wnętrza tej sceny, która powiększa się na naszych oczach i ogarnia żywiołem wody całą przestrzeń. Z morskiej toni wyłania się kobieta – Bogini – Katarzyna Drelich, która rozkazuje żywiołom uspokoić się. Scena kończy się triumfem Bogini i uspokojeniem żywiołu, choć wcześniej wystąpił Karol Skwara, w roli Neptuna z opery Monteverdiego, dobry bas, którego niskie tony nie są wychrypiane ostatkiem sił zgromadzonych w żołądku.
Po burzliwej nocy przychodzi świt, który zastaje Dziewczynę – Rozbitka – znakomitą głosowo Nataliię Kukhar, wyrzuconą na brzeg (aria Dopo notte). Natura sprzyja bohaterce, a aria staje się podróżą przez malarskie krajobrazy (obrazy m.in. Jacoba van Ruisdaela). I tu zaczynają się schody, bo bardzo dobra głosowo mezzosopranistka Inna Fedoriiy pokazuje, że otrzymała list, ale koperta jest bez znaczka, być może odkleił się w morskiej topieli. Koleżanka wyrywa jej kartkę i sama czyta.
Tak powstaje duet Ginevry i Ariodantego. Kwestia listu okazuje się niesłychanie zagmatwana, nawet bardziej niż to się dzieje w operach okresu klasycyzmu, choć ilustruje go całkiem sielankowy obraz List miłosny François Bouchera. Kobiety zaczynają rywalizować o względy nadawcy. Scena kończy się przywłaszczeniem listu przez zazdrosną rywalkę. Udaremnia to jednak pojawiający się Adorator Zakochanej – tenor Mykhailo Kushlyk. |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |