Przegląd nowości

„Król Olch” do trzeciej potęgi

Szczegóły

Opublikowano: sobota, 24, październik 2020 08:45

O uczestnikach Akademii Operowej można się wypowiadać w samych superlatywach. Wszyscy mają dobre, nośne głosy, którymi poprawnie się posługują. Ponadto starają się śpiewać nie tylko muzykalnie ale także ze zrozumieniem tekstu i tworzyć w miarę możliwości scenkę aktorską. W tej grupie warto zwrócić uwagę na najmłodszego uczestnika, zaledwie 20-letniego Pawła Horodyńskiego, który studiuje dopiero na II roku Akademii Muzycznej we Wrocławiu, a już zwraca uwagę prawdziwie niskim basem, dobrze postawionym i świetnie brzmiącym.

Koncert piękny i bardzo interesujący, miał jednak duży mankament z powodu pogłosu, jaki okazał się zgubny w Sali Balowej Zamku Królewskiego. Organizatorzy zapewne nie przewidzieli jaka będzie akustyka w sali dosyć luźno wypełnionej publicznością z dużymi odstępami pomiędzy fotelami. Pogłos był taki, jakby ograniczona marmurami przestrzeń była zupełnie pusta. 

Należało więc zniwelować maksymalnie głośność fortepianu marki Steinway, który jak na ironię miał wysoko podniesioną klapę. Gdy pianiści grali ostro na cztery ręce skutecznie zagłuszali piękne młode głosy solistów. Zresztą śpiewacy też „odbijali się” od zamkowych ścian. Niezależnie od tego warto było posłuchać tego, co zniekształcone docierało do naszych uszu. Koncert zaczął się wielogłosowym, a więc chóralnym wykonaniem pieśni Gottloba Zeltera do słów Goethego, a zakończył zaśpiewanym na bis również zbiorowym Słowikiem Johannesa Brahmsa.

                                                                  Joanna Tumiłowicz

• « poprz.
• nast. »