Przegląd nowości

„Cyrulik sewilski” Rossiniego w Opéra National de Montpellier

Szczegóły

Opublikowano: środa, 07, październik 2020 18:37

W sukcesie tej nowej realizacji bardzo ważną rolę odgrywają scenograf Emanuele Sinisi i odpowiedzialny za ustawienia świetlne Felipe Ramos, których artystyczna wyobraźnia wzbudza nieustannie szczery podziw. Głównym i atrakcyjnym pod względem estetycznym elementem scenografii jest biała struktura geometryczna w kształcie budynku mieszkalnego, spełniająca podwójną rolę.

Oto bowiem ściany tej konstrukcji często pełnią funkcję kinowych ekranów, na których rzucane są projekcje fragmentów rozmaitych filmów lub dajmy na to ujęcia ukazujące zbliżenia twarzy Rozyny. Kiedy indziej zaś obracająca się wokół własnej osi struktura ukazuje wnętrze domu doktora Bartolo.

Podkreślić należy wyjątkowo wysoki poziom zespołu solistów, z debiutującą w roli Rozyny młodziutką mezzosopranistką Adèle Charvet na czele. Swoim wyglądem przypomina ona bardziej rozgrzaną namiętnościami i świadomą seksapilu Carmen z opery Bizeta niż skromną podopieczną Bartolo. Jej swoboda wokalizowania, soczyste brzmienie bezbłędnie prowadzonego głosu, a także smukła i zwinna sylwetka, szczególnie wyeksponowana w scenie, w której bohaterka udziela lekcji hiszpańskiego tańca, demonstrując wdzięcznie jego układy na stole, zyskują aplauz publiczności.  Zabiegającym o jej względy hrabią Almavivą jest czarujący lirycznym zabarwieniem pięknego frazowania Philippe Talbot.

• « poprz.
• nast. »