Przegląd nowości

„Rataplan, rataplan, rataplan”

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 17, sierpień 2015 06:49

Kantylenowe andante Marii „Il faut partir” z finału I aktu, zaśpiewane z wielką kulturą, podobnie jak liryczna aria „Par le rang et par l'opulence” z solo wiolonczelowym w drugim, połączona z cabalettą „Oh! transport! oh! douce ivresse”, sprawiły, iż Nathalie Dessay niepodzielnie wysunęła się na pierwszy plan obsady.

Zwłaszcza że Juan Diego Flórez, jej sceniczny partner, wydawał się, jak na tenora przystało, wyłącznie skupionym na swoim egotycznym c’’ i wrażeniem jakie ono wywołuje. Na dodatek tworzył przerysowany wizerunek aktorski postaci – na przykład w duecie z Marią „Dupuis l'instant ou, dans mes bras” w I akcie z gołymi kolanami w tyrolskich spodenkach,  potem w mundurze, gdy się dla niej zaciągnie do oddziału. Atoli, w arii „Pour me rapprocher de Marie, Je me enrôlai, pauvre soldat” z drugiego aktu dowiódł, że muzykalność i jemu nie jest  obca, z wielkim wyczuciem dobierając barwę i siłę dźwięku oraz płynnie prowadząc frazę. Pozostałe partie są drugoplanowymi, tworzącymi tło dla pary protagonistów.

                                                                                       Lesław Czapliński

• « poprz.
• nast. »