Przegląd nowości

„Rataplan, rataplan, rataplan”

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 17, sierpień 2015 06:49

Poza tym mogliśmy się przekonać, że tyrolskim narodowym nakryciem głowy są garnki, rondle, wiadra i cedzaki (durszlaki), w które przebrany został na początku chór wieśniaków. Karykaturalny kostium i charakteryzacja (zarost) wyróżniają też  Sulpicjusza, pułkowego opiekuna Marii.

Z powodzeniem zaś ukazano „nieludzki” świat pałacu markizy Birkenfeld, tworząc swoisty balet automatów, do jakich sprowadzona została służba, wykonująca w mechaniczny sposób swoje czynności w rytm dobiegających dźwięków menueta. Zdecydowanie humorystycznych rysów przydano też mówionej postaci złowrogiej księżnej Krankenthorp, niedoszłej teściowej Marii. Na plus natomiast zaliczyć należy fakt, że uwerturę zwrócono publiczności, grając ją przy opuszczonej kurtynie, co dziś zdarza się nader rzadko, albowiem wypełnia się ją zazwyczaj teatrem głuchoniemych, czyli odgrywanymi niemymi scenkami, mającymi lepiej wyjaśnić akcję, bądź „uatrakcyjnić” czas wypełniony samą muzyką, jakby po prostu nie można było posłuchać jej samej. Dzięki temu udało się skupić na jej instrumentacyjnych subtelnościach (koncertujące: róg, obój i pikulina), wrażliwie wydobywanych przez kapelmistrza - Marca Armiliato.

• « poprz.
• nast. »