Przegląd nowości

Wileńska „Halka” w Krakowie

Szczegóły

Opublikowano: środa, 15, lipiec 2015 21:13

Gdy Stanisław Moniuszko pojawił się w 1846 roku w Warszawie, był już znanym i cenionym kompozytorem. Warszawianie znali go jednak tylko z pieśni i operetki „Loteria”, której prapremiera właśnie w owym roku nie zyskała większego powodzenia. A i być może więc zamierzał nawiązać bliższe kontakty z warszawskim światem artystycznym i znaleźć tekst, który nadawałby się na przyszłe libretto. I znalazł, nie bez pomocy dziennikarza i muzyka, Józefa Sikorskiego. Włodzimierz Wolski, ówczesny lider warszawskiej cyganerii, z opinią agresywnego radykała, zgodził się swój poemat „Halszka” przerobić na libretto operowe.

Dla ambitnego kompozytora ten poemat był romantyczny z akcentami społecznymi, dość zresztą wyraźnymi. Wolski, nie bez pomocy Moniuszki, skonstruował libretto w ciągu kilku miesięcy (czerwiec-wrzesień 1846 roku). W następnym roku kompozytor ponownie znalazł się w Warszawie z gotową propozycją muzyczną. Dyrekcja Opery Warszawskiej pracę przejrzała, przeprowadziła kilka prób i obiecała wystawić operę jeszcze w 1847 roku, ale do wystawienia nie doszło, odłożono premierę na czas nieokreślony. W tej sytuacji tę dwuaktową „Halkę” wykonano w wersji koncertowej w Wilnie 1 stycznia 1848 roku siłami amatorskimi. Sukces był mierny i to w wąskim gronie. Premierę sceniczną, z udziałem śpiewaków zawodowych miała owa wileńska „Halka” dopiero w 1854 roku. Odbiór był jednak raczej negatywny. Moniuszko przeżył te niepowodzenia dotkliwie. Tymczasem w roku 1857 dziełem zainteresowała się niespodziewanie Opera Warszawska. W międzyczasie kompozytor dokonał zmian w muzyce i libretcie. Jeszcze w 1854 dopisuje arię – poloneza Cześnika (przemianowanego na Stolnika) oraz tańce góralskie.

• « poprz.
• nast. »