GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościSpotkanie Poulenca z Ravelem w Opéra de Tours
Strona 2 z 6
Ludzki głos eksponuje na scenie zaledwie jedną solistkę - kobietę, która po raz ostatni odbiera telefon od swego kochanka, opuszczającego ją dla innej wybranki. Przez czterdzieści pięć minut protagonistka owej jednoaktowej tragedii muzycznej prowadzi dialog z mężczyzną, którego publiczność ani razu nie zobaczy i nie usłyszy, prezentując rozległy wachlarz przeżyć, emocji i stanów ducha. Porzucona kobieta stara się za wszelką cenę przedłużyć tę ostatnią rozmowę telefoniczną, żywiąc jeszcze złudną i desperacką nadzieję, że uda się jej pomimo wszystko zachować przy sobie zdradzającego ją kochanka.
Tym samym publiczność staje się jakby niemym świadkiem jej cierpienia, wybuchów miłości, prób okłamywania siebie i ukochanego rozmówcy, próżnych nadziei i wreszcie jej omdlenia na zakończenie rozmowy. Rola tej jedynej bohaterki, pozbawionej zresztą imienia i określonej zaledwie słowem „ona”, stawia wykonawczyni duże wymagania zarówno wokalne, jak i aktorskie, z którymi w Tours zmierzyła się z ogromnym powodzeniem francuska sopranistka Anne-Sophie Duprels. Potrafi ona po mistrzowsku nagiąć swój interesujący głos do opartego na nieustającym recytatywie stylu, który w żadnym momencie nie pozostawia miejsca dla arii lub choćby najprostszych wzniesień melodycznych. Òw recytatyw jest regularnie przerywany narzucanymi przez dramaturgię chwilami milczenia, sugerującymi repliki mężczyzny, których wciągnięci w poruszającą atmosferę widzowie mogą jedynie próbować się domyślać. Ten „poszatkowany” styl rozmowy telefonicznej jest też sugerowany pozbawionymi akompaniamentu orkiestry taktami, które dodatkowo wzmacniają spontaniczność dialogu i zbliżają wokalną partię do zwyczajnej mowy. |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |