Przegląd nowości

Geniusz czartem podszyty czyli „Opowieści Hoffmanna” z MET

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 09, luty 2015 14:45

Hibla Gerzmava w roli śmiertelnie chorej śpiewaczki Antonii cechuje się odpowiednim ciężarem gatunkowym, zarówno pod względem wolumenu wokalnego, jak i postaciowym, zwyczajnym w tamtych czasach w przypadku operowych primadonn, choć zabrakło mi w jej śpiewie oczekiwanej dozy dramatyzmu. Być może nie bez wpływu na tego rodzaju wrażenie było przyjęte przez reżysera rozwiązanie, by głos matki Antonii, diabelskiej złudy wykorzystanej przez doktora Miracle’a, dosłownie się zmaterializował, pojawiając się na scenie w osobie Olesi Petrenko.

W przypadku Olimpii Erin Morley, parodystyczny ton był nie tylko konsekwencją ustawienia postaci przez inscenizatora, ale i niedostatków odtwórczyni, która po prostu nie radziła sobie wokalnie ze swoją partią, tak że koloratury w jej wykonaniu były najczystszą własną karykaturą. A przecież pod tym względem jest to w literaturze operowej jedna z najbardziej popisowych partii. Za to wynagrodził nam te braki Tony Stevenson w epizodycznej roli Franza, zaskarbiając sobie wdzięczność publiczności brawurowym wykonaniem jego parodystycznych kupletów.

• « poprz.
• nast. »