Przegląd nowości

Geniusz czartem podszyty czyli „Opowieści Hoffmanna” z MET

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 09, luty 2015 14:45

Co prawda momentami potrafił zadbać o subtelniejsze prowadzenie głosu, i większe zróżnicowanie brzmieniowe frazy. Wiele zastrzeżeń budzi też jego powierzchowność. Gdy w prologu śpiewa balladę o karle Kleinzachu, to można mieć wrażenie, że dotyczy ona jego samego, zwłaszcza że w epilogu już sam go uosabia.

W znacznej mierze zawiodła Kate Lindsey w podwójnej roli Muzy i Niklausa. Jej mezzosopran jest zbyt anemiczny wobec tej partii, a więc nie brzmi zbyt pewnie w górze skali, a w dolnym rejestrze brakuje mu głębszego, piersiowego zabarwienia. Również koloraturowe ozdobniki nie odznaczają się pożądaną wyrazistością. I znów ciśnie się porównanie z dawniejszą kreacją w tej mierze i na dodatek powstałą w Polsce za sprawą Bożeny Zawiślak-Dolny. Z trzech miłości Hoffmanna wokalnie najefektowniej zaprezentowała się Giulietta, wenecka kurtyzana, tu nie tylko pozostająca na służbie satanistycznego Dappertutta, ale wręcz będąca podstarzałą Różą Piekieł. Głos Christie Rice posiada zmysłową barwę, co uwiarygodnia kusicielską moc tej postaci.

• « poprz.
• nast. »