Przegląd nowości

Bayreuth 2014, czyli ile jest Wagnera w Wagnerze?

Szczegóły

Opublikowano: piątek, 12, wrzesień 2014 09:00

Odpowiedź na postawione pytanie jest stosunkowo prosta – niewiele, lub wcale. Na szczęście jeszcze przy warstwie muzycznej nikt nie ośmieli się majstrować, bo jednak pieczołowicie przez Wagnera opracowane do każdego z jego dzieł didaskalia i wskazówki sceniczne omijane są przez realizatorów szerokim łukiem.

Scena Festiwalu Wagnerowskiego w Bayreuth od ponad sześćdziesięciu lat jest miejscem wielu eksperymentów w sposobie wystawiania dzieł swojego patrona, czego początek dały na początku lat pięćdziesiątych inscenizacje Wielanda Wagnera. On pierwszy odrzucił wszystkie tradycyjne rekwizyty skupiając się jednocześnie na intensywnym kształtowaniu obrazu scenicznego przez ekspresję ruchu, projekcje i oświetlenie.

Przez wiele lat centralnym punktem sceny był potężny ruchomy krąg, o zmiennym kącie nachylenia, na którym toczyła się akcja. Scena najczęściej pogrążona była w półmroku, a strumienie światła wydobywały z niego tych bohaterów którzy kształtowali akcję, wszystko to było idealnie zsynchronizowane z muzyką. Właśnie to dało początek nowym trendom reżyserii na tym festiwalu, co z czasem stało się jego tradycją. Idee wprowadzone przez Wielanda kontynuował przez kilkadziesiąt lat jego brat Wolfgang, znacznie je rozbudowując i modyfikując.

• « poprz.
• nast. »