GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościMuzyka chóralna Mariana Borkowskiego
Strona 2 z 5
O swoich kompozycjach wyrosłych z inspiracji religijnej twórca mówi, że od roku 1982 (powstanie Mater mea) nastąpił w jego muzyce „potężny zwrot w kierunku muzycznego i uniwersalnego sacrum, poszerzenia kręgu znaczeń symbolicznych, kondensacji i integracji materiału muzycznego, a także koncentracji na nieustannym pogłębianiu wyrazu muzycznego z wyraźnym wzmożeniem temperatury i energetyki ekspresyjnej utworów. W tym ostatnim okresie objawiła się wyraziście, w moim głębokim przekonaniu, tendencja do krystalizowania się, estetycznie i stylistycznie, odrębnego języka muzycznego, a do najbardziej istotnych jego cech zaliczam: emocję muzyczną, dynamizm napięć, dramatyczny rodzaj ekspresji, symbolizm i aforystyczność w prezentowaniu myśli muzycznej, a także dążenie do podporządkowania wszystkich elementów muzycznych i środków techniki kompozytorskiej idei artystycznej i ogólnej koncepcji dzieła”. Tematykę dzieł chóralnych Borkowskiego można, ogólnie rzecz ujmując, zamknąć w następujących obszarach: Boże Narodzenie (dwie Kolędy), śmierć człowieka (Libera me, Lux), oddanie hołdu matce (Mater mea do słów Krzysztofa Kamila Baczyńskiego) i żonie (dedykowane jej Adoramus), a także jednemu z synów (poświęcona młodszemu synowi Tomaszowi Kołysanka I) – a więc wskazanie na najbliższych kompozytorowi członków rodziny. W Kołysankach Borkowski ujawnił się jako romantyk. Są one napisane bez słów, oparte wyłącznie na wokalizie lub śpiewie bocca chiusa. Wyróżniają się swoistą głębią, śpiewnością, ujmują lirycznym przesłaniem. Do tego nurtu nawiązuje również o dwie dekady późniejsze Adoramus. Odznacza się ono podobnie wielkim liryzmem i śpiewnością. Do tekstów polskich są napisane dwie urokliwe Kolędy: Bóg przyszedł na świat i Aby Miłość stała się – obie do słów Anny Bernat i Jana Węcowskiego. Pozostałe utwory warstwę słowną czerpią z łacińskich tekstów liturgicznych (Ave • Alleluia • Amen, Regina caeli, Sanctus, Pater noster, Libera me, Lux, Gloria). Łacińskie teksty kompozytor rzadko wykorzystuje jednak w całości. Są to zazwyczaj pojedyncze słowa (jak w Ave • Alleluia • Amen czy w Gloria), sentencje, jak w Pater noster (dwa tytułowe słowa i końcowe Amen) czy w Sanctus (warstwę słowną tworzy jedynie początkowa sentencja Sanctus Dominus oraz Hosanna in excelsis) oraz kompilacje różnych tekstów (Lux – oparte częściowo na communio z mszy żałobnej, z uzupełnieniami kompozytora). Pełny tekst został wykorzystany jedynie w antyfonie Regina caeli oraz w utworach do słów w języku polskim – Mater mea i dwóch Kolędach. Kompozytor sięga po teksty znane z tradycji, nośne i wymowne pod względem wyrazowym i religijnym, takie jak fragmenty hymnów mszalnych Gloria i Sanctus czy Pater noster. Są to słowa po wielokroć już umuzycznione, lecz w utworach Mariana Borkowskiego nabierają nowego znaczenia. Zawarte na płycie kompozycje odznaczają się szeregiem cech. Najważniejsze z nich, bliskie Marianowi Borkowskiemu i rezonujące w całej jego twórczości, to poczucie ładu, piękna i ekspresji – wyrażone na sposób romantyczny. Bliska jest mu nie tylko twórczość kompozytorów romantycznych, lecz także romantyzm jako idea. |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |