GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościFrancja: 33 edycja Festival d’Ambronay
Strona 9 z 11
Innym ewenementem był koncert The Rare Fruits Council, zespołu pracującego pod kierunkiem wybitnego argetyńskiego skrzypka Manfredo Kraemera, który przedstawił panoramę fugi, pokazując w jaki sposób tę formę muzyczną realizowano w różnych częściach Europy. W kameralnej Sali Monteverdiego zabrzmiały utwory Hausmanna, Frobergera, Mozarta, Bacha, Buxtehude'a, Frescobaldiego i Veraciniego, w których podziwialiśmy nakładanie się na siebie wciąż się rozwidlających imitacji. Spośród tak zwanych imprez towarzyszących największe zainteresowanie wzbudził wieczór poświęcony muzyce fado, mający miejsce w specjalnie wzniesionym na dziedzińcu opactwa namiocie. Do Ambronay przyjechała młoda portugalska gwiazda Carla Pires, która wraz z Antonio Neto (gitara klasyczna), Vasco Sousą (gitara basowa) i Luisem Guerreiro (gitara portugalska) przywoływala swoim namiętnym i ciepłym głosem smutne klimaty tego specyficznego gatunku, wyrażającego nostalgię, tęsknotę i niezgłębione pokłady melancholii. Rozmiłowana w sztuce barokowej publiczność z dużą radością oczekiwała na recital znanego wirtuoza Maxa Emanuela Cencica, który swe niebywałe umiejętności wokalne zdobywał początkowo w dziecięcym zespole w Wiedniu, koncertując następnie jako sopranista w Japonii, Ameryce i Europie, a następnie, po zmianie tesytury na kontratenorową, podbił najważniejsze sceny świata prezentując się pod batutą takich mistrzów jak wspomniany już William Christe, René Jacobs, Ottavio Dantone, Jean-Christophe Spinosi, George Petrou, Emmanuelle Haïm, Riccardo Muti, Christophe Rousset, Fabio Bondi czy Diego Fasolis. Tym razem Cencic wywołał entuzjazm festiwalowych gości wykonując arie z oper Scarlattiego (Cambise, Tigrane, Massimo Puppiene) i Haendla (Juliusz Cezar, Alessandro, Rinaldo) - maestria techniczna rywalizowała tutaj z ujmującą muzykalnością i nie wzbudzającą zastrzeżeń znajomością stylu poszczególnych utworów. Nieustające owacje zachęciły Cencica do bisów, wśród których znalazła się aria z opery Farnace Vivaldiego - to właśnie w jej tytułowej roli chorwacki artysta triumfował w minionym sezonie w paryskim Théâtre des Champs-Elysées, Opéra de Lausanne, amsterdamskim Concertgebouw, Opéra national du Rhin w Strasburgu i Opéra Royal w Wersalu. Oryginalną inicjatywą Festiwalu było doprowadzenie do muzycznego spotkania zespołu barokowego Les Esprits Animaux z grupą Arandel. Chodziło tutaj o jeszcze jeden projekt służący pokazaniu czym mogą być metamorfozy, transformacje i transfiguracje w muzyce, o zademonstrowanie w jaki sposób z zaledwie kilku nut powstaje dzieło sztuki, a popularna piosenka staje się inspiracją do wykreowania klasycznego dzieła. Pokazano też proces odwrotny: czerpanie z dorobku dawnych kompozytorów w celu pisania piosenek rozrywkowych. Wzmiankowany koncert zatytułowany „Mix Baroque" został zorganizowany w Lyonie w zazwyczaj goszczącym młodzieżowe imprezy klubie Transborder, w którym zgromadzili się słuchacze rzadko - lub w ogóle - nie bywający w salach koncertowych - ciekawie było obserwowac ich pełne zdziwienia i zafascynowania reakcje. |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |