Przegląd nowości

Cyganeria" Pucciniego w Opéra de Marseille

Szczegóły

Opublikowano: środa, 18, styczeń 2012 11:39

Powiedzmy jednak od razu, że prowadzący operę Pucciniego w Marsylii Mark Shanahan, stojący na czele Orchestre de l'Opéra de Marseille, zręcznie unika popadnięcia w rutynę i proponuje nam dopracowaną w każdym szczególe interpretację, która interesująco podkreśla wyrafinowaną instrumentację, uwydatnia dramatyczno-teatralne efekty, zaskakuje świeżym brzmieniem, umiejętnie oscyluje pomiędzy tragicznymi i komicznymi klimatami, a także pokazuje, iż włoskiemu kompozytorowi bliższa była forma uczuciowego realizmu niż dominującego wówczas weryzmu.

Poprzez swoją muzykę nie usiłował on opisywać miłosnych poruszeń bohaterów, lecz raczej pokazać nieustającą ewolucję uczuć oraz ich nietrwałość. Przecież to właśnie owa kruchość wszelkich porywów serca powoduje, że kochankowie dążą do jak najbardziej intensywnego przeżywania skazanych na krótkie trwanie związków. W ten sposób Mimi i Rodolfo stali się już od dawna mityczną parą operową, symbolem intensywności rodzącej się miłości, ale także i jej niemal natychmiastowego przechodzenia w sferę słodkich wspomnień.

Jeśli zaś piszę o tym w kontekście pokazywanej w Opéra de Marseille inscenizacji, przygotowanej przez Jean-Louisa Pichona, to dlatego, że francuski reżyser (i zarazem aktor) potrafi za pomocą doskonale ustawionych działań aktorskich w pełni oddać zawarte w partyturze intencje twórcy opery, a owa subtelnie prowadzona gra sceniczna w połączeniu z walorami głosowymi celnie dobranej obsady solistów przynoszą znakomite rezultaty artystyczne. Filarem zespołu jest śpiewająca partię Mimi Nathalie Manfrino, aktualnie jedna z ciekawszych sopranistek francuskich, rozwijająca błyskotliwą karierę międzynarodową. W jej wydaniu protagonistka Pucciniego jest opanowaną aż do upojenia przez marzenia dziewczyną, która stopniowo coraz bardziej uświadamia sobie moc oddziaływania swego tłumionego do tej pory wdzięku. Jednocześnie zdaje sobie ona sprawę z tego, że jej egzystencja, podobnie jak życie motyla, do którego zostaje porównana w tekście, będzie trwało zaledwie jedną chwilę.

• « poprz.
• nast. »