GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowości622 upadki Jontka
Strona 2 z 5
Ale prawdziwymi ozdobami spektaklu byli soliści. Wreszcie naród polski wydał na świat rasową wykonawczynię roli Halki, cudownie operującą głosem Wiolettę Chodowicz, znakomicie tworzącą nastrój liryczny w piano i ze spintowym forte, a przy tym umiejącą kreować wiarygodną postać dziewczyny z ludu, której się zachciało zakosztować „pańskiej" miłości.
Paniczem co się zowie był Artur Ruciński, młodzieniec elegancki, z utrefionymi włosami i obciętymi równo paznokciami, w smokingu i słuckim pasie. Wspaniale partnerował Wiletcie Chodowicz , zaś jego sceniczna żona Zofia (Małgorzata Pańko) pojawiająca się w efektownych sukniach balowych urzekała subtelną urodą i ciekawym, choć może zbytnio rozwibrowanym głosem. Całkiem bez wibracji, nieco „fajansowy" tenor Rafała Bartmińskiego brzmiał mocno, donośnie, szkoda że śpiewak ten mimo filmowych warunków scenicznych zachowywał się drętwo.
Wyrazistą rolę stworzyli też Mieczysław Milun jako stary i schorowany Stolnik, oraz Piotr Lempa debiutujący w Teatrze Wielkim, ale wykształcony w Anglii bas w roli Dziemby. W epizodycznych rolach można było też dostrzec trzy inne postacie, Adama Zdunikowskiego, jako Wieśniaka, Czesława Gałkę, jako Fauna, któremu dudy same grają, i wreszcie niespodziankę stworzoną specjalnie dla potrzeb nowej premiery - rodzaj hostessy-girlaski, która łączy świat ludu i elit.
|
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |