Przegląd nowości

"Atak na młyn" Bruneau w Opéra-Théâtre de Metz

Szczegóły

Opublikowano: środa, 10, luty 2010 01:00

Koncepcja inscenizacyjna reżysera Erica Chevaliera (zarazem dyrektora Opery w Metz) odwołuje się do schematu tragedii greckiej i dzieli przedstawienie - zgodnie ze strukturą noweli Zoli - na pięć wyraźnie od siebie oddzielonych części. Pierwsza z nich, pełniąca rolę prologu, precyzuje sytuację każdego z bohaterów, druga, wprowadzająca na scenę chór, ukazuje burzące spokojną egzystencję ludzi wydarzenie tzn. ogłoszenie wybuchu wojny przez walącego w bęben i przemierzającego widownię żołnierza, trzecia - pokazuje mieszkańców młyna próbujących znaleźć jakieś wyjście z dramatycznych okoliczności, czwarta - "zapętla" akcję i sugeruje, iż bohaterowie nie mają już żadnej szansy na uniknięcie tragicznego przeznaczenia (Merlier zostaje zatrzymany jako zakładnik do momentu wyjaśnienia śmierci Wartownika), a w części piątej jesteśmy świadkami rozwiązania pełnej napięcia i oczekiwania sytuacji, które niestety pociąga za sobą śmierć istot ludzkich. Takie rozplanowanie całej wizji scenicznej wydaje się tym bardziej uzasadnione, że ostatnie słowo należy tutaj do starej służącej Marceliny, postaci nie występującej w tekście Zoli, którą  twórcy opery powołali do życia powierzając jej funkcję antycznego koryfeusza lub wręcz antycznego chóru, komentującego wydarzenia i dodatkowo wzmacniającego pacyfistyczne przesłanie ukazującego potworności wojny pierwowzoru literackiego.

To właśnie dzięki Marcelinie (w tej partii podziwiamy świetną aktorsko i dysponującą ciemno brzmiącym, ładnie nasyconym mezzosopranem Julie Robard-Gendre), stającej się pierwszoplanową postacią rozgrywanego dramatu, opera Bruneau nabiera uniwersalnej i ponadczasowej wymowy. Bodajże najważniejszym pod względem dramaturgicznym epizodem dla owej roli jest umieszczona w akcie III rozmowa pomiędzy Marceliną i kojarzącym jej się z własnym synem, choć reprezentującym wrogą armię, Wartownikiem (ujmujący subtelnie prowadzonym tenorem Julien Drac).