Przegląd nowości

"Hrabina Marica" Emmericha Kálmána w Teatrze Muzycznym w Gliwicach

Szczegóły

Opublikowano: wtorek, 24, listopad 2009 01:00

W pewnym momencie przedstawienia nowej inscenizacji tej popularnej operetki reżyserowanej przez Henryka Konwińskiego pada wprowadzone przez Jacka Mikołajczyka, autora dialogów, znane zdanie: "prawdziwego mężczyznę poznaje się nie po tym jak zaczyna, lecz jak kończy". Przekładając to na opis premierowego przedstawienia (piątek 20 listopada) należy stwierdzić, że przez dwa akty widz siedzi lekko znudzony, by w nagle trzecim odnaleźć w toczącej się akcji poczucie humoru i dystans do operetkowej rzeczywistości.

Zanim jednak da się ponieść dobrej zabawie musi przez pierwsze dwa akty obserwować jak reżyser nie siląc się na większą inwencję twórczą ogrywa dawno znane operetkowe schematy tak w układzie scen jak i prowadzeniu postaci. Brak troski o większą wiarygodność postaci, że o dystansie i poczuciu humoru nie wspomnę. Najbardziej na tym ucierpiał I akt potraktowany ciężkawo i zbyt serio! Dopiero pojawienie się w ostatnim akcie ekscentrycznej Księżnej Cudenstein (dobra Danuta Orzechowska) i jej dwóch towarzyszy przyniosło humor i dystans w scenicznej akcji i w wartko prowadzonych dialogach. Wolałbym jednak by dobrze wymieszany w dawkach liryzm, humor i dystans do sytuacji i postaci bawił mnie i wzruszał przez całe przedstawienie. Na szczęście w miarę interesująca jest w tym przedstawieniu przestrzenna scenografia Ireneusza Domagały, szczególnie w II i III akcie oraz lekkie, barwne i stylizowane na epokę fin de siècle kostiumy Małgorzaty Słoniowskiej. Równie interesująco wypadły ułożone przez Henryka Konwińsskiego obie scenki baletowe w II akcie, było dynamicznie i z tanecznym temperamentem. Muzykę do tych tanecznych popisów opracował Andrzej Marko.