GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościWilson i kryształy Swarovskiego
Strona 2 z 3 Co nie wyszło w tym spektaklu, to nakładające się na tę minimalistyczno-ekspresjonistyczną wizualną interpretację Wilsona dodatkowe dwie rzeczywistości: scenka pantomimiczna á la teatr kabuki wprowadzona podczas uwertury i intermezzo w trakcie Aktu Drugiego, pomiędzy sceną w pokoju Agaty i w Wilczym Jarze, oraz quasi-organiczne, ale równocześnie zbyt dosłowne i redukcyjne interpretacje kostiumowe głównych bohaterów. Dramaturgicznie daje się uzasadnić wprowadzenie dodatkowych scen, bo uwerturowa pantomima przedstawia spotkanie Agaty z Pustelnikiem, wyjaśniając także pochodzenie cudownych kwiatów (tę scenę Weber pominął w swojej kompozycji), a intermezzo daje szansę na bardziej złowieszczą interpretację postaci Samiela, który jako emisariusz diabła, spotyka się ze swoimi uczniami, by modlić się do Szatana. Mimo to jest dużo niedociągnięć w ich egzekucji, nie mówiąc już o ogromnym kontraście aestetycznym.
Jak już pisałam kostiumy Viktora & Rolfa były z zupełnie innej bajki i starały się jeszcze bardziej podkreślić fantasmagoryczny charakter opery. Designerzy zapakowali więc Agatę, którą grała niemiecka sopranistka Juliane Banse, w wielki kolorowy bukiet. |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |