Przegląd nowości

"Don Pasquale" Donizettiego w Opéra de Tours

Szczegóły

Opublikowano: wtorek, 08, luty 2011 01:00

Wykreowana w 1843 roku w paryskim Théâtre Italien opera buffa Don Pasquale jest najczęściej wystawianym dziełem Gaetano Donizettiego, wyprzedzającym popularnością nawet Łucję z Lammermooru. Mamy tu do czynienia z sześćdziesiątym dziewiątym z kolei dziełem lirycznym tego kompozytora i zarazem jego ostatnią operą komiczną, przy której pisaniu wykorzystał swoje całe ogromne, nabyte podczas uprawiania tego gatunku, doświadczenie. W traktowaniu postaci nawiązuje ona do dawnych tradycji la commedia dell'arte, a także do oper Mozarta i Rossiniego, toteż można powiedzieć, że Don Pasquale jest nie tylko odzwierciedleniem przechodzącego już do przeszłości stylu, ale również stanowi podsumowanie jego najbardziej charakterystycznych cech. Od tego bowiem momentu muzyka teatralna będzie podążała zupełnie inną, wyznaczaną między innymi przez Verdiego i Berlioza, drogą.

Napisane przez Giovanniego Ruffiniego libretto opowiada mało oryginalną, choć tak przecież bardzo typową dla opery buffa, historię siedemdziesięcioletniego zrzędy, któremu nie podoba się fakt, że jego jedynym spadkobiercą jest bratanek Ernesto, odmawiający w dodatku ożenku z wyznaczoną przez stryja panną. Właśnie to powoduje, iż przewrotny starzec sam postanawia spłodzić swych bezpośrednich spadkobierców i poszukuje przyszłej wybranki, wspierany w tym przedsięwzięciu - w szczególny sposób - przez doktora Malatestę. Ten ostatni proponuje Don Pasqualowi jakoby swoją siostrę Sofronię, a w rzeczywistości Norinę, w której kocha się Ernesto. Po zawarciu zręcznie sfingowanego małżeństwa, młoda dziewczyna zaczyna traktować starego "małżonka" w sposób tak bezlitośnie bezczelny  i lekceważący - rządzi, przejmuje kontrolę nad domowym budżetem i władzę nad służbą - że zrozpaczony Don Pasquale marzy tylko o natychmiastowym pozbyciu się tej okrutnej jędzy. Wykorzystuje przyłapanie swej rzekomej małżonki na zdradzie z Ernestem (zainscenizowanej również przez Malatestę) i ostatecznie z ulgą przystaje na ślub bratanka z Sofronią i na zapewnienie im wysokiego uposażenia. W tym momencie odkrywa, że Sofronia jest przebraną Noriną, ale perspektywa odzyskania słodkiej wolności powoduje, iż zgadza się na wszystkie postawione warunki i błogosławi młodej parze.