Przegląd nowości

Marc Minkowski interpretuje Symfonie londyńskie Józefa Haydna

Szczegóły

Opublikowano: wtorek, 29, listopad 2011 01:00

Pomimo zobowiązań w Warszawie, Minkowski nadal występuje z Les Musiciens du Louvre-Grenoble. W kontekście ich wspólnych przedsięwzięć koncertowych warto zwrócić uwagę na poczwórny album prezentujący komplet Symfonii londyńskich Józefa Haydna, zarejestrowany podczas koncertów na żywo w Wiener Konzerthaus w czerwcu 2009. Haydnowska uczta zorganizowana przez Minkowskiego trwa blisko pięć godzin.

Symfonie londyńskie Józefa Haydna uważa się za zwieńczenie jego bogatego dorobku w tym gatunku. Za ich pomocą kompozytor stworzył de facto traktat o tym, jaką formę powinna była mieć symfonia pretendująca do miana wzorcowej - z szybkimi częściami skrajnymi, liryczną częścią wolną i menuetem w części trzeciej. Wpisując się w żelazną konwencję epoki, Haydn nie omieszkał jednak kreować dzieł obfitujących w różnego rodzaju atrakcje skłaniające odbiorcę do żywych reakcji. Z tego powodu kochali go londyńczycy, wybaczając mu bezlitosne kaleczenie angielszczyzny.

Powstanie Symfonii londyńskich zawdzięczamy poniekąd inicjatywie Johanna Petera Salomona - osiadłego w Anglii niemieckiego impresaria, skrzypka i dyrygenta, a także organizatora londyńskich koncertów abonamentowych w Hanover Square Rooms. Po śmierci księcia Mikołaja Esterházy'ego podpisał on z Haydnem umowę opiewającą na przyjazd na Wyspy i zaprezentowanie skomponowanych na tę okazję utworów. Klasyk wiedeński odwiedzał miasto nad Tamizą dwukrotnie, w latach 1791-1792 oraz 1794-1795, za każdym razem święcąc triumfy.

Układ symfonii na omawianych krążkach odzwierciedla w pierwszym rzędzie kolejność ich powstania z dokładnością co do roku, a w drugim rzędzie - czyli w obrębie danego roku - kolejność chronologiczną ich prawykonań. Usłyszymy je w następującym porządku: Symfonia D-dur "Cud" Hob. I:96 (ukończona w 1791), Symfonia c-moll Hob. I:95 (1791), Symfonia D-dur Hob. I:93 (1791), Symfonia G-dur "Niespodzianka" Hob. I:94 (1791), Symfonia B-dur Hob. I:98 (1792), Symfonia C-dur Hob. I:97 (1792), Symfonia Es-dur Hob. I:99 (1793), Symfonia G-dur "Wojskowa" Hob. I:100 (1794), Symfonia D-dur "Zegarowa" Hob. I:101 (1794), Symfonia B-dur Hob. I:102 (1794), Symfonia Es-dur "Z werblem na kotłach" Hob. I:103 (1795) oraz Symfonia D-dur "Londyńska" Hob. I:104 (1795).