Przegląd nowości

"Kniaź Igor" - megaprodukcja Opery Wrocławskiej w dwóch spojrzeniach

Szczegóły

Opublikowano: wtorek, 22, listopad 2011 01:00

Orkiestrę Opery Wrocławskiej prowadziła Ewa Michnik (sprawując kierownictwo artystyczne inscenizacji). Znakomicie wyważyła proporcje brzmieniowe w tej niełatwej akustycznie sali. Perfekcyjnie też panowała nad zespołem muzyków orkiestry kształtując jej brzmienie, ukazując przeciwności skonfliktowanych światów w sposób przejrzysty. Jej wykonanie muzyki słynnych "tańców połowieckich" (świetnie zresztą przygotowanych choreograficznie przez Irinę Mazur i tańczonych przez zespół baletowy Opery Wrocławskiej) było wręcz wzorcowo wirtuozowskie. Bardzo dobrze śpiewał chór (kierownictwo i przygotowanie: Anna Grabowska-Borys), pierwszy chyba "zbiorowy" bohater premiery. Imponowało jego bogate, soczyste i wyrównane brzmienie. Scenografia (dekoracje, kostiumy, gra świateł) doskonale konweniowały z wielką sceną Hali, były proste, gustowne, barwne, dostosowane do przebiegu i miejsca akcji. A operowanie światłem (Bogumił Palewicz) wzmagało nastrój poszczególnych fragmentów opery.

A soliści? Wszyscy bardzo dobrze dobrani do śpiewanych partii. Kniaź Igor, Bogusław Szynalski, śpiewak doświadczony, stworzył przekonującą postać miotaną zmiennymi uczuciami. Przekonywał głosem i aktorstwem. Jarosławnę, małżonkę Igora, wykreowała Anna Lichorowicz. W obu ariach (z I i IV aktu) była sugestywna i wzruszająca, śpiewała pięknym w barwie i pewnym w brzmieniu sopranem, zmagając się jednak chwilami z akustyką sali. To kolejna, świetna interpretacja tej artystki na operowej scenie. Warto śledzić jej rozwój artystyczny! Obdarzony pięknym głosem basowym Aleksiej Antonow, stworzył postać beztroskiego hulaki. Chana Konczaka śpiewał Wiktor Gorelikow, jego córkę Iryna Żytyńska (ładny, barwny, bardzo dobrze prowadzony mezzosopran). Syna Igora, Władymira, z powodzeniem zaśpiewał Mikołaj Dorożkin. Trafnie, wokalnie i aktorsko, obsadzone były i mniejsze partie Owłura, Skuły i Jeroszki (Łukasz Gaj, Tomasz Rudnicki, Rafał Majzner).

W sumie - znacząca pozycja w repertuarze Opery Wrocławskiej, warta obejrzenia!

                                                                                        Jacek Chodorowski