Przegląd nowości

I oto teraz doczekaliśmy się fascynującej realizacji utworu Szostakowicza - przygotowanej w koprodukcji z nowojorską MET i francuskim festiwalem w Aix-en-Provence - dokonanej przez wybitnego plastyka, filmowca i reżysera teatralno-operowego: Williama Kentridge'a. Satyryczno-absurdalna historia asesora kolegialnego Kowalowa, który budząc się rano stwierdza ze zdziwieniem brak nosa, i którego nos pojawia się nagle w Katedrze Kazańskiej w mundurze Radcy Zwyczajnego, staje się dla pochodzącego z Afryki Południowej artysty pretekstem do zbudowania fantazyjnego, szalonego i oszałamiającego wirtuozerią plastyczną spektaklu. Kentridge - oraz współpracujący z nim Sabine Theunissen (scenografia), Greta Goiris (kostiumy), Urs Schönebaum (oświetlenie) i Catherine Meyburgh (wideo) - nie tylko po mistrzowsku żongluje rozmaitymi gatunkami, konwencjami i kluczami interpretacyjnymi, ale także demonstruje jedyną w swoim rodzaju alchemię pomiędzy rysunkową animacją, projekcjami wideo, brawurowo prowadzoną grą aktorską i śpiewem. Unosząca się kurtyna odsłania przepastną przestrzeń sceniczną przedzieloną w połowie jej wysokości kładką, po której będzie między innymi krążył ilustrowany wyświetlaną animacją papierowych wycinanek lub ulepioną z papier maché figurką nos. Niektóre sceny rozgrywane są na znacznie zawężonych i odsłanianych za pomocą jakby odchylającej się kartki przestrzeniach (na przykład epizod w zakładzie golibrody), co przypomina system stosowany w książeczkach dla dzieci.