Przegląd nowości

"Cyganeria" Pucciniego w Opéra du Rhin w Strasburgu

Szczegóły

Opublikowano: czwartek, 27, październik 2011 02:00

Bardzo zręcznie traktowany jest problem pokazywania skromnych wnętrz (mansarda czy kawiarnia Momus) na rozległej płaszczyźnie sceny, rozwiązany za pomocą mistrzowsko prowadzonej i precyzyjnie zakreślającej poszczególne miejsca akcji gry świateł. Ponieważ owa akcja rozgrywa się w środowisku bohemy z drugiej połowy XIX wieku, Carsen wpadł na niezwykle trafny pomysł przywołania postaci Vincenta van Gogha, przy czym uczynił to w sposób wyjątkowo subtelny i atrakcyjny.

Otóż scenę śmierci Mimi umiejscowił on na niemalże pustej i całkowicie zasłanej ewokującymi zbliżającą się wiosnę - i nawiązującymi do atmosfery dzieł holenderskiego artysty - żółtymi żonkilami scenie. Równie poruszający jest widok rozchodzących się po śmierci bohaterki na wszystkie strony przyjaciół, tak jakby każdy z nich opuszczał dotychczasowy styl bycia i wyruszał - tym razem już samodzielnie - na spotkanie ze swoją przyszłością, z przeznaczeniem. Wizja Roberta Carsena pozostaje w pełnej zgodności z tonem opery i podobnie jak ona ujmuje szczerością i bezpośredniością przekazu. Trudno się tutaj nie poddać muzycznej i scenicznej symultaniczności, malarskiemu pięknu niezwykle delikatnie i misternie budowanych obrazów, bardziej sugerującej niż pokazującej scenografii, trafności oddawania psychologicznej prawdy.