Przegląd nowości

Biznes, seks oraz inne rozrywki i używki

Szczegóły

Opublikowano: sobota, 20, maj 2023 10:50

Nie wiem, na ile świadomie amerykańscy (licencja na wystawienia przewiduje zazwyczaj zachowanie oryginalnego formatu) lub polscy realizatorzy przebrali Violettę i Alfreda w osiemnastowieczne peruki i kostiumy, albowiem po klęsce na weneckiej prapremierze, z uwagi na brak gotowości ówczesnej publiczności do oglądania współczesnej akcji, kolejne spektakle przeniesiono do tamtej właśnie epoki? Wojciech Kościelniak z Eweliną Adamską-Porczyk (w musicalu liczy się nie tylko śpiew, ale i utanecznienie) stworzyli efektowne i barwne widowisko, oszałamiające bogactwem wystawy, mimo skromnych warunków lokalowych. Ale o to już zadbał Damian Styrna, aby za pomocą wysuniętego w stronę widowni proscenium, systemu zapadni, z których wysuwają się zmienne segmenty wyposażenia, oraz ruchomych kotar znacznie poszerzyć przestrzeń gry, a za pomocą światła (Tadeusz Trylski) i neonowych elementów dekoracji wyczarować jednocześnie blask i nędzę Hollywoodu oraz przywoływać kolejne miejsca akcji: Aleję Gwiazd przy Hollywood Boulevard, westybul i apartament na ostatnim piętrze w hotelu Park. 

Wspomniana ambiwalencja Hollywoodu zawiera się w podwójnej roli: pstrokatego arlekina noszącego miano „Szczęściarza” (Happy Men), alegorycznej postaci ucieleśniającej baśniowość tego miejsca i związane z nim najczęściej złudne marzenia, od czasu do czasu przedzierzgającego się w naprawdę istniejącego hotelowego maître'a o nazwisku Thompson. Głosu i ciała użyczył obydwu Michał Juraszek. Maria Tyszkiewicz i Marek Nędza jako para protagonistów: Vivian Ward i Edward Lewis, posługiwali się nieprzerysowanym aktorstwem, tworząc wyraziste, a zarazem wiarygodne postacie sceniczne. W pełni też wywiązali się z zadań wokalnych w wykonywanych songach (kierownictwo  muzyczne Ignacego Matuszewskiego). Pełnokrwistą, charakterystyczną postać Kit, podstarzałej prostytutki stworzyła Katarzyna Wojasińska. Na wyróżnienie zasłużył Kacper Bocek jako Giulio, hotelowy boy, zabawnie modulujący głos i poruszający się skradającymi, wystudiowanymi krokami. Słowa uznania należą się idealnie zsynchronizowanemu ansamblowi. Z numerów baletowych szczególną uwagę przyciągnęły: Taniec sklepowych manekinów oraz choreograficzne ujęcie miłosnego aktu pomiędzy parą kochanków. Na koniec warto zaznaczyć, że krakowskie przedstawienia Pretty woman odbywają się ze specjalnym udziałem Tadeusza Huka w roli Jamesa Morse'a, jednej z ofiar pochłanianych przez Edwarda, zanim dokona się jego przemiana. Stanowi to okazję do obcowania z tym dawno nieoglądanym, a doświadczonym aktorem.

                                                                           Lesław Czapliński

• « poprz.
• nast. »