Przegląd nowości

Jeno wyjmij mi z tych oczu szkło bolesne albo Opowieści lasu awatarów

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 08, maj 2023 21:54

Niczym w oku Kaja z baśni Hansa Andersena, szkło bolesne znalazło się także we wzroku bohaterów Snu nocy letniej w reżyserii Krzysztofa Garbaczewskiego, odmieniając ich do tego stopnia, że utracili ze sobą wszelką bezpośrednią więź. Odtwórcy ról kochanków stoją osobno, w pewnym od siebie oddaleniu, wypowiadając kwestie z dialogów, a faktycznie monologizując, nie wchodząc we wzajemne interakcje.

Kontakt nawiązują dopiero za pomocą swoich awatarów, pojawiających się na ekranie umieszczonym nad portalem prosceniowym. Z kolei one pozbawione są możliwości wyrazu uczuć, uzupełnienie których pozostawione zostaje publiczności, do której wychodzi Oberon w osobie Pawła Kruszelnickiego.

Fantazyjna i ulegająca metamorfozom scenografia (Aleksandra Wasilkowska), złożona z mobili i gry wielobarwnych świateł (Robert Mleczko), przywołuje nie tyle mniej lub bardziej ìmitacyjną wizję lasu ateńskiego, w którym rozgrywa się akcja, lecz boru gargantuicznych grzybów (ostatnio motywy mykologiczne zadomowiły się w Starym Teatrze, jeśli wspomni się muchomory z nieco późniejszych Marzeń polskich według Michała Bałuckiego), które, wraz ze sztuczną inteligencją, zawładnąć mają Ziemią po zakończeniu antropocenu. A zatem Sen nocy letniej w wydaniu Garbaczewskiego jawi się do pewnego stopnia futurologiczną przypowieścią fantasy. Współczesny człowiek atakowany jest przez wiele bodźców audiowizualnych, a zatem i w teatrze nie sposób, by widz otrzymywał uporządkowany przekaz, choć, jak ująłby to prof. Goliński, reżyser i jego aktorowie rzetelnie referują zawartość treściową komedii Shakespeare'a, co w obecnym teatrze nie jest takie oczywiste i powszechne. 

• « poprz.
• nast. »