GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowości„Adriana Lecouvreur” Francesco Cilei w Opéra de Liège
Strona 2 z 5
Zyskała ogromną sławę nie tylko z powodu fantastycznego talentu aktorskiego, ale także i z tego powodu, że kolekcjonowała licznych kochanków, wśród których znalazł się marszałek Maurycy Saski, syn Augusta II Mocnego. Debiutowała w roku 1717 w Komedii Francuskiej (La Comédie Française) i od razu podbiła serca widzów odnawiającą styl teatru grą aktorską.
Do jej przyjaciół i zagorzałych wielbicieli należał Wolter, który poświęcił artystce słynne epitafium, kiedy – podobnie jak w przypadku innych aktorów – odmówiono jej prawa do godnego pochówku w poświęconej ziemi. Warto jeszcze przypomnieć, że Adriana wsławiła się rywalizacją o względy prostego żołnierza z Franciszką Lotaryńską, księżną de Bouillon, toteż nic dziwnego, że nagły i zagadkowy zgon wielkiej aktorki dał początek jej barwnej legendzie.
Te wszystkie wydarzenia znalazły swoje odzwierciedlenie w libretcie, którego historia rozgrywa się w Paryżu w 1730 roku. Oto bowiem tytułowa bohaterka oraz wspomniana księżna de Bouillon kochają się w tym samym mężczyźnie, którym jest oczywiście Maurycy Saski. Po licznych perypetiach to właśnie w jego ramionach Adriana żegna się z życiem - po wyznaniu jej przezeń gorącej miłości - na skutek zatrucia śmiercionośnym zapachem bukietu fiołków, ofiarowanego jej przez zazdrosną rywalkę. Francuski reżyser Arnaud Bernard wykorzystuje popularny proceder „teatru w teatrze”, z jednej strony umieszczając tę miłosną tragedię w realistycznej scenerii, zaś z drugiej zręcznie wzmacniając teatralną iluzję. |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |