Przegląd nowości

Polska wiolonczela

Szczegóły

Opublikowano: środa, 29, marzec 2023 22:52

W Fantazji na wiolonczelę z orkiestrą Aleksandra Tansmana zajmują całą pierwszą część kompozycji, natomiast w kompozycji pod tajemniczym tytułem C-67 Henryka Hubertusa Jabłońskiego ten romantyzm wiolonczeli jest ukryty w dosyć niesfornych zachowaniach pozostałych instrumentów orkiestry symfonicznej. Kompozytor, jako jedyny w tym zestawie był wiolonczelistą, uczniem Kazimierza Wiłkomirskiego, a to sprawiło, że najpełniej potrafił odczuć specyfikę tego instrumentu. Na marginesie – świat jest mały, bo mój teść też kształcił się u prof. Wiłkomirskiego.

Być może wpływ profesora sprawił, że kompozycja z roku 1967 o kryptonimie C-67 stała się najbardziej nowoczesnym przykładem muzycznym, natomiast Fantazja Tansmana zawiera w drugiej, już „nieromantycznej” części, wirtuozowskie, szybkie epizody, a także cząstkę przypominającą koncert jazzowy. U tego kompozytora, który także sporą część życia spędził na emigracji jazz pojawiał się dosyć często i był dowodem na to, że twórca nie unikał styczności z rzeczywistością, która dziś zepchnęła muzykę klasyczną na margines wszelkiej twórczości. W latach 30. XX wieku, gdy w Niemczech doszedł do władzy Hitler i jazz, jako odmiana pochodząca z USA, był traktowany jako „twórczość upośledzona”, żyjący we Francji kompozytor mógł się uśmiechać do rytmów synkopowanych, bo symbolizowały one wolność i swobodę twórczości i życia. Warto na koniec wspomnieć o wiolonczeliście Marcinie Zduniku, który już zdobył tytuł profesora w dziedzinie sztuki muzycznej, jest nie tylko solistą, podagogiem, ale także kompozytorem, występuje też jako improwizator i gra wspaniale. W książeczce dołączonej do płyty nie ma wzmianki na jakim instrumencie gra, ale robi to po mistrzowsku i z pewnością z każdej wiolonczeli jest w stanie wydobyć zarówno tony śpiewne, jak i dramatyczne. Szkoda, że na okładce płyty nie ma jego podobizny tylko owal, który mógłby symulować głowę bez ust i oczu.

                                                                     Joanna Tumiłowicz

• « poprz.
• nast. »