Przegląd nowości

„Andromaque” Grétry’ego w Opéra de Saint-Etienne

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 13, marzec 2023 21:00

Dźwiękowe proporcje były starannie wyważone, a poszczególne epizody intrygująco różnicowane pod względem teatralnym. Całe wykonanie miało zwarty i dynamiczny przebieg, świadcząc o doskonałej znajomości przez Prandiego realizowanej partytury i jego bardzo emocjonalnym do niej stosunku. Muzyka była w omawianym przedstawieniu tym bardziej eksponowana, że warstwę wizualną cechował świadomie podkreślany minimalizm. Opracował ją Matthieu Cruciani, który w tym samym mieście wyreżyserował już wcześniej sztukę Racine’a.

W jego raczej współczesnej wizji opery Grétry’ego protagoniści krążą po pustej przestrzeni scenicznej, wypełnionej jedynie białymi siedziskami z marmuru. W dwóch pierwszych aktach nad ich głowami zwisa utrzymana również w białym kolorze struktura, która w akcie trzecim zostaje opuszczona do poziomu sceny, symbolizując ciężar zbliżających się dramatycznych wydarzeń, a zarazem przywołując grób Hektora.

Wreszcie tajemniczą funkcję pełni też wypełniająca powierzchnię sceny woda, jakby odbijająca losy bohaterów (odzianych przez Marię La Rocca w wymykające się czasowym odniesieniom i tym samym nabierające uniwersalnych cech stroje), a zarazem stwarzająca symboliczne niebezpieczeństwo ich pochłonięcia. Do wytworzenia enigmatyczno-niepokojącej atmosfery przyczyniają się też zaprojektowane przez Nicolasa Marie światła, które podczas premiery zostały - ze względu na nieobecność dwóch biorących udział w ogólnonarodowym strajku oświetleniowców - tylko częściowo wykorzystane. Te nieprzewidziane okoliczności sprawiły, że całe przedstawienie rozgrywało się w półmroku, co jeszcze dodatkowo wzmacniało złowieszczy klimat prezentowanego widzom obrazu.

                                                                                   Leszek Bernat

• « poprz.
• nast. »