GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowości„Andromaque” Grétry’ego w Opéra de Saint-Etienne
Strona 2 z 5
Teraz zaś na afiszu pojawiła się trzyaktowa tragedia liryczna Andromaque (Andromacha) André-Ernest-Modeste’a Grétry’ego, z librettem Louisa-Guillaume’a Pitry. Jej prapremiera miała miejsce w 1780 roku w paryskiej Académie Royale de Musique i nie od razu spotkała się z przychylnym przyjęciem. Warto zresztą w tym miejscu przypomnieć, że pierwotnie Grétry zamierzał pracować nad dziełem Ifigenia na Taurydzie - do libretta Nicolasa-François Guillarda - które ostatecznie skomponował jednak rywalizujący z Grétrym w paryskiej świątyni sztuki lirycznej Christoph Willibald Gluck.
W ramach zadośćuczynienia i pocieszenia powierzono jednak Grétry’emu ambitny projekt napisania opery na podstawie Andromachy, jednej z najsłynniejszych i najbardziej ponurych tragedii Jeana Racine’a, francuskiego poety i dramaturga. Ów wybór nabrał zresztą wymiaru symbolicznego, albowiem to właśnie ta sztuka przysporzyła Racine’owi sławy i przez długi czas, aż do Rewolucji Francuskiej, należała do najchętniej wystawianych pozycji teatralnych. Oczywiście jej zaadoptowanie do wymogów gatunku operowego stanowiło nie lada wyzwanie, któremu librecista stawił czoła z dużą odwagą i nieprzeciętnym talentem.
Jego troską było maksymalnie wierne traktowanie wersów autora pierwowzoru, które wszakże Pitry musiał przeplatać własnym wierszowaniem, narzuconym wymaganiami budowania operowej narracji. Siłą rzeczy nie obyło się bez skrótów oraz istotnych zmian w konstrukcji całego tekstu, ale najważniejszym jest to, że udało się zachować ogólny ton cechujący tragedię Racine’a. Przyczynia się do tego stale obecny na scenie chór, komentujący działania czterech głównych postaci opery, a także niejednokrotnie uczestniczący w akcji. |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |