GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościW kręgu stylizacji albo „Z batutą i z mikrofonem"
Strona 1 z 2
Dla Andrzeja Panufnika muzycznym paszportem do kariery w Wielkiej Brytanii była Suita staropolska. Laureatką Paszportu Polityki w tym roku została natomiast dyrygentka Anna Sułkowska-Migoń, która kontynuuje kapelmistrzowskie tradycje rodzinne po ojcu Piotrze Sułkowskim, od tego sezonu dyrektorze Opery Krakowskiej. To już czwarta tego rodzaju dynastia w Polsce po Olgierdzie i Andrzeju Straszyńskich, Antonim i Tadeuszu Wicherkach oraz Tadeuszu i Wiktorze Kozłowskich.
Artystka 10 marca poprowadziła koncert dla młodzieży z cyklu Ars amanda, którego program, poza jednym wyjątkiem, ułożony był bez taryfy ulgowej w zakresie obycia z repertuarem orkiestrowym. Od czasu Leonarda Bernsteina, a w Polsce Henryka Czyża, Antoniego Wita i Macieja Niesiołowskiego, dyrygent, przy takich okazjach, musi nie tylko sprawnie władać batutą, ale i słowem.
Anna Sułkowska-Migoń sprostała temu wyzwaniu, prezentując tematy w formie czysto melodycznej, a następnie w ujęciu harmonicznym, nie tylko od pulpitu dyrygenckiego (chorałowe interludia w utworze Andrzeja Panufnika oraz agogika w Serenadzie Mieczysława Karłowicza), ale również od fortepianu (w odniesieniu do Trzech utworów w dawnym stylu Henryka Mikołaja Góreckiego). Suita staropolska Panufnika zagrana została z wdziękiem i z lekką artykulacją, bo jest to muzyka nie tylko archaizowana, ale przejrzyście zinstrumentowana. Nawet rytmy hajduka nie zostały przesadnie zaakcentowane, wszak to spojrzenie nań z historycznego oddalenia. |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |