GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościMiędzy smutkiem a patosem
Strona 1 z 2
Recital Yulianny Avdeevej w dniu urodzin Fryderyka Chopina nie mógł pominąć utworów tego kompozytora, jednak prawdziwą sensacją była druga cześć występu zdobywczyni 1. Nagrody Konkursu Chopinowskiego z 2010 roku. Zagrała po przerwie bardzo oryginalne kompozycje Franza Liszta oraz IV Sonatę Mieczysława Wajnberga. Chopin w jej wykonaniu był perfekcyjnie solidny, podawany ze smakiem i werwą, artystka akcentowała nostalgiczność, ukryty smutek kompozycji, rzadziej uderzała w tony bardziej dramatyczne. Wszystko było dobrze rozplanowane, zrównoważone i zgodne z tradycją wykonawczą.
Do takich interpretacji nie mogłyby się przyczepić ani Halina Czerny-Stefańska, ani Regina Smendzianka, ani Adam Harasiewicz. Ciekawie wykonała na wstępie 4 Mazurki z opusu 41. Zachwycił szczególnie Mazurek H-dur, rzadko grywany, wykonany w szaleńczym, wręcz zwariowanym tempie, co uwypukliło nieregularność rytmu. Scherzo cis-moll miało sporo wdzięku, podobnie jak Barkarola, zaś Polonez-Fantazja był w dużej części ekspozycją spokojnego smutku i tęsknoty. Na bis artystka zagrała natomiast wzorcowego Poloneza As-dur, choć nie było w nim przysłowiowych „armat w krzakach” ani „armat w kwiatach”, raczej zwykły patos i energia. Co można zrobić z Chopinowskich Polonezów pokazał kiedyś Grigorij Sokołow, kiedy odkrył przed słuchaczami ich głęboko tragiczny przekaz. Avdeeva do drugiej części recitalu wybrała dla kontrastu kompozycje bardzo oryginalne, by nie powiedzieć eksperymentalne. Późny Liszt prawie 40 lat po śmierci Chopina pisał muzykę o wiele bardziej nowoczesną, zwiastującą czy to impresjonizm, modernizm czy nawet minimalizm. Pianistka znalazła przykłady takich doświadczeń fakturalnych w Bagateli bez tonacji z pochodami w górę i w dół klawiatury. Podobnie w drugiej miniaturze ze słowami w tytule Złowieszczy, katastroficzny, pojawiały się jakieś uporczywe ostinata połączone z pasażami przez pół klawiatury, artystycznie wątpliwe, ale zaskakująco tajemnicze.
|
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |