Przegląd nowości

„Satyagraha” Philipa Glassa w Opera Vlaanderen w Antwerpii

Szczegóły

Opublikowano: sobota, 25, luty 2023 22:21

Trzeci akt nosi tytuł „King”, oczywiście Martin Luther, w którym Glass dostrzegał ucieleśnienie lepszej przyszłości. Zestawienie tych aktów razem, czyli połączenie trzech perspektyw czasowych, zwraca uwagę na ideę ciągłości historii. U Glassa tradycyjne libretto zastępują następujące po sobie aforyzmy, a śpiewany tekst pochodzi ze świętego - napisanego w sanskrycie - pisma hinduizmu: „Bhagavad Gitů”. W tym też języku musieli go opanować biorący udział w spektaklu soliści, którzy oprócz partii wokalnych bezbłędnie też realizowali niezwykle rozbudowaną i skomplikowaną choreografię Cherkaouiego.

Szczególnie podobali się Cathrin Lange (Ms Schlesen), Maren Favela (Kasturbai), Jorge Eleazar (Mr Kallenbach), Justin Hopkins (Lord Krischna) czy Sophia Burgos (Ms Naidoo). Wszakże największy podziw wzbudził nie dysponujący dużym głosem, ale wykorzystujący go z dużą wrażliwością i charyzmą tenor Stefan Cifolelli (w roli Gandhiego), który nawet obracany przez tancerzy wokół własnej osi potrafił zachować ciągłość śpiewu.

Całe trwające ponad trzy godziny przedstawienie rozgrywa się na praktycznie pustej scenie, a dokładniej mówiąc na wypełniającej ją platformie podwieszonej na splocie lin, pozwalających zmieniać jej kąty nachylenia. Ta zaprojektowana przez scenografa Henrika Ahra wyjątkowo skromna warstwa wizualna, zanurzana w zmiennych klimatach dzięki subtelnej reżyserii świateł Rolanda Edricha, pomaga widzowi skupić się na medytacyjnej i pozbawionej jakiejkolwiek anegdoty choreografii, składającej się z powtarzających się i tym samym tworzących swoiste perpetum mobile sekwencji ruchów.

• « poprz.
• nast. »