Przegląd nowości

Ambasadorka piękna

Szczegóły

Opublikowano: piątek, 17, luty 2023 21:42

Zmęczona po próbie, patrzyłam przez okno na znajdujący się tam klomb i myślałam, ileż pokoleń polskich tancerzy oddało swoje talenty polskiej kulturze. A tak niewielu z nich jest upamiętnionych. Tak narodził się pomysł wzniesienia pomnika wszystkim pokoleniom polskich artystów baletu. Minęło ponad pół wieku, założyłam Fundację, której pierwszym zadaniem było właśnie wzniesienie takiego obiektu. Doprowadzenie do jego odsłonięcia było bardzo skomplikowane i trwało osiem lat. Chodziłam, szukałam najrozmaitszych dokumentów prawnych, pozyskiwałam sponsorów (tu szczególnie zasłużyli się szefowie Grupy Mazurkas, Andrzej Bartkowski i Andrzej Hulewicz), powołałam Komitet Społeczny i Komitet Honorowy, w skład którego wchodzili minister prof. Piotr Gliński, marszałek województwa mazowieckiego Adam Struzik, prezydent Warszawy Hanna Gronkiewicz-Waltz i wiele innych osób. Trzeba było ogłosić konkurs. Stanęło do niego 56 rzeźbiarzy. Powołałam jury z prof. Adamem Myjakiem na czele. W jego skład weszli także: sekretarz Polskiego Komitetu ds. UNESCO prof. Sławomir Ratajski, wiceprezes warszawskiego oddziału Związku Polskich Artystów Plastyków Tomasz Awdziejczyk, zastępczyni dyrektora Biura Stołecznego Konserwatora Zabytków Małgorzata Gmiter, kierownik Muzeum Teatralnego Andrzej Kruczyński, rzeźbiarz Majid Jammoul oraz ja, jako wiceprzewodnicząca jury. Nasz wybór padł na projekt Zbigniewa Stanucha Tancerka, jako muza tańca. Uznaliśmy, że Terpsychora, choć jest muzą kobietą, obejmuje sobą wszystkich artystów baletu. Należę do ludzi, którzy mają pasję, więc gdy widzę jakiś cel, to idę do niego, odsuwając na bok kolejne trudności. W 2022 r. z okazji Międzynarodowego Dnia Tańca, obchodzonego 29 kwietnia na całym świecie, ukazała się publikacja pt. Warszawska Terpsychora.

Rzeźba w wersji zminiaturyzowanej jest teraz także statuetką.

To był plan Fundacji od samego początku, aby zminiaturyzować rzeźbę i zrobić statuetkę jako nagrodę dla wybitnych przedstawicieli sztuki tańca. Zaproponowałam w 2019 r. zorganizowanie I Ogólnopolskiego Konkursu Tańca w sześciu kategoriach pod nazwą Perły tańca, zapraszając do współpracy Teatr Wielki – Operę Narodową i ówczesny Instytut Muzyki i Tańca. To właśnie w tym konkursie nagrodą była statuetka – miniatura pomnika. W 2021 r. IMiT zmienił strategię. Od 2021 r. statuetka Perły tańca jest więc nagrodą Fundacji na Rzecz Sztuki Tańca. Otrzymują ją tancerze, choreografowie, pedagodzy, dziennikarze, którzy swoją działalnością przyczyniają się do popularyzacji i upamiętnienia sztuki tańca. Niestety, coraz trudniej jest realizować projekty, które służą utrwalaniu narodowej kultury.

Jakie jeszcze działania podejmuje prowadzona przez Panią Fundacja? Wiem o interesującym projekcie łączącym taniec i malarstwo.

Taniec i malarstwo należą do sztuk pięknych. Są one od siebie jak gdyby oddalone, każda działa osobno. Na Krakowskim Przedmieściu była kiedyś bursa, w której mieszkali razem studenci różnych szkół artystycznych. Byli blisko różnych sztuk, wymieniali się doświadczeniami i wrażeniami. Dyskusje o różnych sztukach nie miały końca. Dziś każda uczelnia artystyczna ma osobny akademik. Przez to różne rodzaje sztuki oddalają się od siebie. A przecież taniec jest tak wspaniałym tematem dla sztuk plastycznych. Są kraje, w których studenci malarstwa i rzeźby mają taniec w obowiązkowym zestawie zajęć. Uczą się dzięki temu np. zasad kinetyki, które są wspólne zarówno dla artysty baletu, jak i dla rzeźbiarza. Kiedyś na Śląsku zwrócił się do mnie z propozycją wspólnego projektu rektor katowickiej szkoły filmowo-telewizyjnej. Przyszli studenci reżyserii i operatorstwa. Zapytałam, co ich interesuje.

• « poprz.
• nast. »